Ποιος είναι ο Mr. Moody’s;

Ποιος είναι ο Mr. Moody’s;


Όποιοι πιστεύουν ότι εκτός συνόρων με το δυσεπίλυπτο πρόβλημα ή αλλιώς «μπελά», που ακούει στο όνομα «ελληνικό δημόσιο χρέος και διαχείρισή του», ασχολούνται δευτεροκλασάτα στελέχη, τότε πλανώνται πλάνην οικτρά. Δεν έχουν δε παρά να ρίξουν μια ματιά στην περίπτωση της Moody’s, για να πειστούν περί του αντιθέτου. Εν προκειμένω, το ελληνικό πρόβλημα «το έχει χρεωθεί με 104», ολόκληρος αντιπρόεδρος – κι όχι απλός αναλυτής, όπως γράφεται και ξανά γράφεται εσφαλμένα στον ελληνικό Τύπο. Ο λόγος αφορά στον κ. Arnaud Mares, ο οποίος, για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, ασχολείται παράλληλα και με τη βρετανική περίπτωση, η οποία, όσο και αν δεν το πιστεύετε, είναι εξίσου περίπλοκη με την ελληνική, αλλά για άλλους λόγους που δεν είναι της παρούσης για να αναλυθούν. Είναι όμως γεγονός.

Ο κ. Arnaud λοιπόν ή Mr. Moody’s, όπως θα αποκαλείται από εδώ και στο εξής, έχει τη φήμη ενός μάλλον σκληρού αναλυτή, που τον συνοδεύει από την εποχή ακόμα που υπηρετούσε τη... θητεία του στη Φρανκφούρτη, στα κεντρικά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Αυτή άλλωστε οφείλει να είναι η πορεία ενός καλού επαγγελματία του κλάδου. Πρώτα Φρανκφούρτη (ΕΚΤ) ή Παρίσι (ΟΟΣΑ) ή σπανιότερα Νέα Υόρκη (ΔΝΤ) και μετά Λονδίνο, σε κάποιο από τα μεγάλα «σπίτια», με τη Moody’s και την S&P για κάποιο λόγο να βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεών τους. Ενδεχομένως να έχει να κάνει με το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης, ενώ σίγουρα είναι και θέμα πρεστίζ.

Ο Mr. Moody’s λοιπόν εγκαταστάθηκε στη βρετανική πρωτεύουσα τον Ιούλιο του 2004. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που περνούσε τη Μάγχη, οπότε και το σοκ που υπέστη ως... καλός Γάλλος ήταν μικρότερο. Παλαιότερα, δηλαδή κατά την προ-ΕΚΤ εποχή, όταν εργάζονταν για επενδυτική τράπεζα της πατρίδας του, είχε εργαστεί για ένα διάστημα στο Λονδίνο απ’ όπου έφυγε για τη Φρανκφούρτη, όταν του προτάθηκε θέση senior economist σε μία από τις (πάμπολλες) διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ο Μr. Moody’s, όπως κάθε άνθρωπος, έχει τις παραξενιές του. Ας πούμε, αποφεύγει συνήθως τις φωτογραφίες. Είναι κάτι δεδομένο που έχει τη δυνατότητα κανείς να διαπιστώσει αναζητώντας στον κυβερνοχώρο πληροφορίες για το άτομό του. Ακόμα και σε διεθνή συνέδρια, όπου έχει συμμετάσχει, με την υποχρέωση να στείλει φωτό και βιογραφικό, στέλνει συνήθως ένα ολιγόλογο curriculum, αλλά δεν στέλνει ποτέ φωτογραφία του. Πρόκειται μάλλον περί παραξενιάς. Σεβαστή. Και ποιος δεν έχει άλλωστε; Ούτως ή άλλως, όταν θα αποφασίσει για την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτεί ο μέσος Έλληνας φορολογούμενος που θα κληθεί «να πληρώσει τη νύφη», θα είναι σίγουρα το «πώς να είναι αυτός ο μπαγάσας που το αποφάσισε...». Θα έχει σίγουρα άλλα προβλήματα να απασχολούν το κεφάλι του.

Και μια σημείωση, με περιεχόμενο: Ο Mr. Moody’s ή καλύτερα –για να μην είμαστε άδικοι– η ίδια η Moody’s δεν είναι και το πιο σταθερό «μαγαζί» ως προς τις απόψεις του. Ό,τι συμβαίνει δηλαδή με όλες τις φίρμες αυτής της αγοράς. Κατά συνέπεια, τη μια θα διαβάσεις στα reports της, δηλαδή στα reports του Αrnaud Mares, ότι «η πιθανότητα η Ελλάδα να καταφέρει να μειώσει το χρέος ως προς το ΑΕΠ είναι ελάχιστες» και την άλλη ότι «ο κίνδυνος η ελληνική κυβέρνηση να μην καταφέρει να διαχειριστεί το χρέος δεν είναι στην ουσία διαφορετικός από αυτόν που αντιμετωπίζουν κι άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης».

Τελευταία, μάλιστα, ο Mr. Moody’s αποδείχτηκε και βαθύς γνώστης της... ιατρικής επιστήμης. Συγκεκριμένα, έγραφε κάπου αναφερόμενος στο ελληνικό ζήτημα: «Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από καρδιακή προσβολή, αλλά από πρόβλημα αιμοδοσίας...». Ο Θεός κι η ψυχή του, δηλαδή.

capital.gr