Πέρασαν 43 χρόνια, στήθηκαν ''τζάκια'', εξουσίες, πολιτικές καριέρες, κόμματα κα και ο λαός δεν αδημονούσε για μια λύση του Κυπριακού προβλήματος μιας και όλοι ''κανονίζονταν'' και εξυπηρετούνταν σε ένα σάπιο σύστημα, είτε αυτό λέγεται δημόσια υπηρεσία, ημικρατικοί οργανισμοί, μέσον κα.
Βρισκόμαστε τώρα στο πιο κοντινό σημείο για την επίτευξη λύσης του Κυπριακού προβλήματος, με τις συνομιλίες που ουσιαστικά άρχισαν το 2015 και λογικό είναι ότι ώσπου πλησιάζει η ώρα των διαπραγματεύσεων του εδαφικού, του περιουσιακού και των εγγυήσεων που είναι και το πλέον σημαντικό τρίπτυχο της λύσης, όλο και θα αυξάνονται οι αντιδράσεις και από τις δύο πλευρές. Η κάθε ηγεσία προσπαθεί να επιτύχει όσο το δυνατό καλύτερο αποτέλεσμα- να κερδίσει δηλαδή όσο το δυνατό περισσότερα πράγματα, μέσω της διαπραγμάτευσης για την δική της πλευρά.
Και ερχόμαστε στο τώρα, 2017. Την πρόταση-πατάτα για τον εορτασμό του Ενωτικού Δημοψηφίσματος με την Ελλάδα την παρουσίασε το ΕΛΑΜ. Ο ΔΗΣΥ από την άλλη αντί να απορρίψει μια τέτοια πατάτα στην Κοινοβουλευτική Eπιτροπή Παιδείας, το ενέκρινε με αποτέλεσμα να εγκριθεί από την Βουλή έστω και με καταψήφιση από το ΑΚΕΛ- που τους το πιστώνω, αλλά και με την ανοχή του ΔΗΣΥ εφόσον δεν καταψήφισαν την πρόταση αλλά τοποθετήθηκαν με αποχή (με την εξαίρεση δύο βουλευτών). Σαν αποτέλεσμα, την ευκαιρία που έψαχνε η άλλη πλευρά για να σκαλώσει, να καθυστερήσει και συνάμα να κερδίσει κάτι παραπάνω στην διαπραγμάτευση, της την δώσαμε μέσα στο πιάτο.
Μετά την κατακραυγή, ο ΔΗΣΥ επανήλθε με πρόταση (η οποία και ψηφίστηκε) όπως για τις σχολικές εορτές, εξουσία θα έχει ο Υπουργός Παιδείας ο οποίος και θα εκδίδει σχετική εγκύκλιο, αφαιρώντας έτσι την εξουσία από την Βουλή που είχε ως αποτέλεσμα την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την λύση του Κυπριακού. Μετά την επανέναρξη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε πως υπάρχουν ακόμα αγεφύρωτα σημεία, πράγμα πολύ γνωστό και το οποίο εστιάζεται στο γνωστό τρίπτυχο, εδαφικού, περιουσιακού και εγγυήσεων.
Ο Γενικός Εισαγγελέας, μετά και από επιστολή του Προέδρου της βουλής αποτάθηκε στον ΠτΔ συμβουλεύοντας τον όπως κινηθεί με αναφορά του Νόμου στο Ανώτατο Δικαστήριο εφόσον σύμφωνα με τον ΓΕ ο Νόμος αντίκειται στο Σύνταγμα και πιο συγκεκριμένα στην πρόνοια που ορίζει πως για να εκδοθεί σχετική εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας, θα πρέπει πρώτα να υπάρξει διαβούλευση με την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας. Αυτό σύμφωνα με τον ΓΕ, εκ πρώτης όψεως θεωρείται ότι παραβιάζει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, και σαν αποτέλεσμα ο ΠτΔ ανέφερε τον Νόμο στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Αμέσως κάποιοι που είναι φανατικά υπέρ της λύσης, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη πρόστρεξαν να κατηγορήσουν τον ΠτΔ για δήθεν σκοπιμότητες περί προεδρικών εκλογών και πως ανέβαλε την λύση λόγω προεκλογικής εκστρατείας. Χωρίς να έχουν την πλήρη εικόνα τοποθετήθηκαν υπέρ της άλλης πλευράς και του κου Ακκιντζί και κατά της δικής μας. Με επιλεκτικό τρόπο και προχειρότητα διέγραψαν την όποια αλλαγή στάσης του κου Ακκιντζί στα θέλω της δικής του πλευράς που το τελευταίο διάστημα διαφοροποίησε άρδην τα ζητούμενα του και κατακεραύνωσαν την δική μας πλευρά που από την αρχή των διαπραγματεύσεων παρέμεινε πιστή στην αρχή των πάγιων αρχών μας σε σχέση με το εδαφικό, το περιουσιακό και τις εγγυήσεις.
Ναι, θέλω και εγώ λύση, αλλά όχι λύση ότι να ΄ναι. Και δεν εννοώ τα περί ''λύσης με σωστό περιεχόμενο'' που αναμασούν οι δήθεν πατριώτες wannabe Πρίγκηπας aka Νικολάκης, Ελενάρα η αυτοπυρπολήτρια, Κρέματζιης aka Σιζό κα. Μια λύση πρέπει καταρχήν να καλύπτει τα ζητούμενα μας αλλά και της άλλης πλευράς στο εδαφικό, το περιουσιακό και τις εγγυήσεις, βάση των συμφωνημένων αρχών μας άλλα και βάση του ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών δημοκρατικών αρχών όπως και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με άλλα λόγια, μια λύση που θα μας φέρει ξανά ενωμένους, ΕλληνοΚύπριους και ΤουρκοΚύπριους στις ίδιες γειτονιές, στις ίδιες δουλειές, στην ίδια ενωμένη χώρα να εργαζόμαστε μαζί για το καλύτερο της πατρίδας μας, των πολιτών και των επόμενων γενεών. Μια λύση που δεν θα συμπεριλαμβάνει τα πιο πάνω πολύ πιθανό να είναι καταδικασμένη να αποτύχει με συνέπειες που ήδη ξαναπεράσαμε σαν κράτος όπως αυτές του 1963.
Το να υποστηρίζει κάποιος την λύση άνευ όρων δεν είναι μόνο επιπόλαιο αλλά και ριψοκίνδυνο τόσο για την πατρίδα όσο και για την οικονομία. Το τι καταφέραμε σαν χώρα από την εισβολή του 1974 και μετά είναι αξιοσημείωτο. Το ίδιο σημαντικό είναι και το τι καταφέραμε από το 2013 (και με την βοήθεια της Τρόικας) και μέσα σε μια τριετία, να αναγεννήσουμε δηλαδή μια χρεοκοπημένη χώρα με τεράστια ύφεση σε μια χώρα με ετήσια ανάπτυξη πέριξ του 3%. Δεν αμφιβάλλει κανείς πως μια λειτουργική λύση του κυπριακού προβλήματος θα φέρει τεράστια ανάπτυξη μεσομακροπρόθεσμα της τάξης ίσως και του 6-7%. Κανένας όμως δεν πρέπει να ρισκάρει το 3% που πετύχαμε σήμερα σε μια λύση άνευ όρων που δεν έχει τις σωστές βάσεις για την μακροχρόνια ευημερία του τόπου γιατί θα ήταν αυτοκτονία. Επιπλέον, μια κακή οικονομία της χώρας θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο μια πιθανή λύση μιας και η τελευταία χρειάζεται και μεγάλη χρηματοδότηση αλλά και σταθερή οικονομία.
Και φυσικά η διάψευση των όσων μελοδραματικά κατηγορούσαν τον ΠτΔ για δήθεν προεκλογικές σκοπιμότητες και πάγωμα των διαπραγματεύσεων μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2018, ήρθε η εκ του στόματος δήλωση του κου Έσπεν Μπαρθ Άιντα, του Ειδικού Συμβούλου του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό που δήλωσε με σαφήνεια πως οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των διαπραγματευτών για το κυπριακό οδεύουν καλύτερα από όσα διαδίδονται στα ΜΜΕ και ήδη κυκλοφορούν οι πρώτες πληροφορίες για μια νέα διάσκεψη για το Κυπριακό στην Γενεύη.
Αυτό που δεν κατανοούν οι περισσότεροι που κατηγορούν τον ΠτΔ για σκοπιμότητες είναι πως σε μια διαπραγμάτευση, δίνεις και παίρνεις, γίνεται δηλαδή μια ανταλλαγή. Και για να συμφωνηθούν τα θέλω τα δικά μας με τα θέλω της άλλης πλευράς χρειάζεται χρόνος, κατανόηση, εμπιστοσύνη αλλά πάνω απ' όλα μια τελική συμφωνία. Δεν μπορούμε δηλαδή να συμφωνήσουμε σε πράγματα που δεν ξεκαθαρίσαμε με βάρκα την ελπίδα. Οτιδήποτε διαπραγματευτεί θα πρέπει ξεκαθαριστεί, να διευκρινιστεί και στο τέλος να συμφωνηθεί και από τις δύο πλευρές. Λύσεις υπάρχουν πολλές. Σωστή και εφαρμόσιμη όμως μόνο μια - αυτή που θα συμφωνηθεί έντιμα και από τις δύο πλευρές.
No comments:
Post a Comment