Τι σηματοδοτεί η αγορά-"μαμούθ" χρυσού από την Ινδία

Τι σηματοδοτεί η αγορά-"μαμούθ" χρυσού από την Ινδία

Η ανακοίνωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείο για την πώληση 200 τόνων χρυσού στην Κεντρική Τράπεζα της Ινδίας αποτέλεσε έκπληξη για την αγορά, για δύο κυρίως λόγους.

Ο πρώτος έχει να κάνει με το μέγεθος της συναλλαγής, καθώς η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί στο 50% περίπου των 403,3 τόνων χρυσού που αποφάσισε (στις 18 Σεπτεμβρίου, με προβλεπόμενη τότε τιμή τα 850 δολάρια ανά ουγγιά) να πουλήσει το ΔΝΤ, με σκοπό την ενίσχυση της ρευστότητάς του.

Πρόκειται μάλιστα σύμφωνα με ξένους αναλυτές για τη μοναδική τέτοιου όγκου αγορά χρυσού, από μία και μόνη κεντρική τράπεζα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (από τις 19 έως τις 30 Οκτωβρίου και με μέση τιμή 1.045 δολάρια ανά ουγγιά), εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια.

Ο δεύτερος λόγος είναι το γεγονός ότι πρώτη η Ινδία προχώρησε σε αυτή την κίνηση, όταν οι περισσότεροι την ανέμεναν από την Κίνα. Αυτό με τη σειρά του καταδεικνύει δύο σημαντικές πτυχές αυτής της συναλλαγής: αφενός δείχνει ότι εκτός της Κίνας υπάρχουν και άλλες κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο που είναι πρόθυμες να προχωρήσουν σε αγορές χρυσού από τα αποθέματα του ΔΝΤ, διατηρώντας έτσι σε υψηλά -για τα τρέχοντα επίπεδα τιμών- επίπεδα τη ζήτηση για το πολύτιμο μέταλλο, αφετέρου η Ινδία έδειξε να «ευνοεί» το χρυσό ως αποθεματικό μέσο εις βάρος του δολαρίου.

Κάποιοι εκτιμούν μάλιστα ότι η εν λόγω συναλλαγή ενδέχεται να «υποσκάψει» βραχυπρόθεσμα το δολάριο. Και αυτό διότι, σύμφωνα με όσα φέρεται να δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ανώνυμη πηγή του ΔΝΤ, η Κεντρική Τράπεζα της Ινδίας κατέβαλε το αντίτιμο της συναλλαγής όχι σε Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SDRs), αλλά σε «σκληρό συνάλλαγμα». Επομένως η αγορά βλέπει έμπρακτα -και όχι μόνο σε επίπεδο δηλώσεων όπως στο πρόσφατο παρελθόν- ότι δεν είναι μόνο το Πεκίνο που επιδιώκει να διαφοροποιήσει τα αποθέματά του σε μορφές άλλες, πέραν του αμερικανικού νομίσματος.

Με την κίνηση αυτή η Ινδία διατηρεί πλέον περίπου 6,3% των αποθεμάτων της -συνολικού ύψους 285,5 δισ. δολαρίων- σε χρυσό, ποσοστό που αναλυτές θεωρούν ακόμη χαμηλό με δεδομένο ότι η αναλογία χρυσού/ δολαρίου στα αποθέματά της βρισκόταν στο 20,86% πριν από 15 χρόνια και ότι η κατοχή χρυσού έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στην αντίληψη των Ινδών.

Υπάρχουν ωστόσο και εκτιμήσεις που δε διαβλέπουν στην εν λόγω κίνηση κάποια ουσιαστική «στροφή» της Ινδίας μακριά από το δολάριο. Το αμερικανικό νόμισμα συνεχίζει να αποτελεί σημαντικό κομμάτι των αποθεμάτων της χώρας, ενώ και το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού της χρέους είναι σε δολάρια. Ασφαλώς θεωρείται σημαντικό ότι μία τόσο μεγάλη ποσότητα χρυσού αγοράστηκε σε αυτά τα επίπεδα τιμών, ενισχύοντας τις προοπτικές για την περαιτέρω πορεία τους, η εξήγηση ωστόσο που δίνει στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών της Ινδίας, σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα, είναι ότι «η αγορά αυτή έχει νόημα καθώς ο χρυσός ανατιμάται ταχύτερα από το δολάριο». Ο ίδιος μάλιστα δεν απέκλεισε νέες αγορές χρυσού από την Κεντρική Τράπεζα της χώρας.

Μία ενδιαφέρουσα πτυχή είναι αυτή που αναδεικνύει ο Chris Powell της αμερικανικής Gold Anti-Trust Action Committee. Ο Powell εμφανίζεται επιφυλακτικός για τις δυνατότητες παρέμβασης που αποκτά πλέον η Ινδία στη αγορά του χρυσού. «Το αν η Ινδία θα χρησιμοποιήσει αυτό το χρυσό για να παρέμβει ανοιχτά ή στα ‘μουλωχτά’ στην αγορά είναι ένα ερώτημα. Εξάλλου η Ινδία παραμένει η μεγαλύτερη αγορά χρυσού παγκοσμίως και η μεταφορά χρυσού από το ΔΝΤ στην Ινδία διευκολύνει την Κεντρική Τράπεζα της χώρας σε περίπτωση που θελήσει να παρέμβει για να στηρίξει το εθνικό της νόμισμα ή το δολάριο», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Για την ποσότητα χρυσού που απομένει να πωληθεί από το ΔΝΤ, τόσο η Κίνα όσο και η Βραζιλία, η Ρωσία κ.ά. εμφανίζονται ως οι πιθανότεροι υποψήφιοι αγοραστές, ενώ δεδομένης της αυξανόμενης δυσπιστίας απέναντι στις αγορές συναλλάγματος δεν αποκλείεται και άλλες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ινδίας. Πάντως ειδικά για την Κίνα, κάποιοι εκτιμούν ότι η Κεντρική Τράπεζα της χώρας ήδη «χτίζει» σιωπηρά τα αποθέματά της σε χρυσό αγοράζοντας κομμάτια της εγχώριας παραγωγής.

Έμφαση δίνουν επίσης στο γεγονός ότι και άλλες χώρες στη Μέση και την Άπω Ανατολή έχουν μία ιδιαίτερη αντίληψη για την κατοχή χρυσού σε φυσική μορφή ως μορφή πλούτου, όπου οι αρχές όχι μόνο θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε αγορές από τα αποθέματα του ΔΝΤ, αλλά και που οι ιδιώτες ήδη αγοράζουν μικρές ποσότητες -αλλά συστηματικά- από την ελεύθερη αγορά. Ειδικά σε σχέση με την Ινδία και την Κίνα, υπογραμμίζουν τις «δραματικές» συνέπειες που θα μπορούσε να έχει το γεγονός ότι στην πρώτη ο χρυσός πωλείται σε φυσική μορφή ακόμη και στα ταχυδρομεία και ότι στη δεύτερη έχουν ξεκινήσει κρατικές διαφημίσεις που ενθαρρύνουν το κοινό να αγοράσει χρυσό ή ασήμι.

Πάντως, με την ολοκλήρωση του φετινού Precious Metals Conference που διοργάνωσε από 1 έως 3 Νοεμβρίου στο Εδιμβούργο η London Bullion Market Association, προέκυψαν μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία. Μεταξύ αυτών, η δημοσκόπηση που παρουσίασε ο Larry Hatheway, επικεφαλής οικονομολόγος της UBS Investment Bank, σύμφωνα με την οποία ήδη από τον Ιούνιο του 2009 διαχειριστές αποθεματικών από 80 οργανισμούς θεωρούσαν σε ποσοστό περίπου 26% ότι ο χρυσός θα εμφανίσει το 2009 τη μεγαλύτερη απόδοση μεταξύ όλων των μορφών επένδυσης. Στη δεύτερη θέση, με ποσοστό κάτω του 20% μεταξύ των απαντήσεων, βρέθηκαν τα εταιρικά ομόλογα, στην τρίτη (με 15%) οι μετοχές, ακόμη χαμηλότερα το πετρέλαιο, κ.ο.κ.

Σε ξεχωριστή δημοσκόπηση μεταξύ των 370 περίπου συμμετεχόντων στο Συνέδριο, στους οποίους περιλαμβάνονται αναλυτές, traders, κεντρικοί τραπεζίτες, εκπρόσωποι μεταλλευτικών και άλλοι, τα 2/3 των ερωτηθέντων απάντησαν ότι σε 12 μήνες από σήμερα αναμένουν το δολάριο να είναι πιο αδύναμο σε σχέση με τα τρέχοντα επίπεδα. Το 67% αναμένει στο ίδιο διάστημα υψηλότερο πληθωρισμό στις οικονομίες του G7, σε ποσοστό 33% εκτιμούν ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης θα είναι υψηλότεροι, έναντι 54% που αναμένει αμετάβλητους ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ η τιμή για το ασήμι εκτιμάται ότι θα βρίσκεται στα 18,10 δολάρια η ουγγιά με το χρυσό στα επίπεδα των 1.181,30 δολαρίων.

capital.gr