Monday, November 28, 2011
ΗΠΑ: Σε ιστορικό χαμηλό τα αποθέματα απούλητων κατοικιών - Αιφνίδια αύξηση των πωλήσεων νεόδμητων
ΗΠΑ: Σε ιστορικό χαμηλό τα αποθέματα απούλητων κατοικιών - Αιφνίδια αύξηση των πωλήσεων νεόδμητων
Αυξημένες ήταν για δεύτερο συνεχή μήνα οι πωλήσεις νεόδμητων στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία Εμπορίου της χώρας, οι πωλήσεις ενισχύθηκαν 1,3% στο εποχιακά προσαρμοσμένο ετήσιο μέγεθος των 307.000. Σε ετήσια βάση οι πωλήσεις εμφάνισαν άνοδο 8,9%. Οικονομικοί αναλυτές προέβλεπαν πτώση των πωλήσεων κατά 0,3%.
Σημειώνεται πως το ύψος των πωλήσεων το Σεπτέμβριο αναθεωρήθηκε προς τα κάτω στις 303.000 από 313.000.
Η μέση τιμή για ένα νέο σπίτι σημείωσε άνοδο σε σχέση με το Σεπτέμβριο του 2010 στα 212.300 δολ. από 204.200 δολ.
Τα τελευταία στοιχεία έδειξαν επίσης ότι τα αποθέματα απούλητων κατοικιών διαμορφώθηκαν στα 162.000 που αποτελεί και ιστορικό χαμηλό.
source: reporter.gr
Πιέζονται οι ξένες καταθέσεις
Πιέζονται οι ξένες καταθέσεις
Σημαντική μείωση κατέγραψαν τον Οκτώβριο οι ξένες καταθέσεις στο εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενισχύοντας τις ανησυχίες ότι η αβεβαιότητα που προκαλεί η ελληνική κρίση αλλά και οι συνεχείς υποβαθμίσεις της Κύπρου θα επηρεάσουν την καταθετική βάση των κυπριακών τραπεζών.
Σύμφωνα με νέα στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η Κεντρική Τράπεζα, οι ξένες καταθέσεις μειώθηκαν για τρίτο συνεχές μήνα κατά περίπου €0,5 δισ., επιστρέφοντας στα επίπεδα που βρίσκονταν στο τέλος του 2010.
Από το φετινό Ιούνιο, το σύστημα έχασε γύρω στα €1,8 δισ. από κατοίκους τρίτων χωρών, παρά την ανοδική πορεία που συνεχίζουν να καταγράφουν οι βασικές πηγές ξένων καταθέσεων, όπως η Ρωσία και η Ουκρανία.
Παρά τη σταδιακή μείωση των ξένων καταθέσεων, οι καταθέσεις στο σύστημα παρουσιάζουν τάσεις σταθεροποίησης κοντά στα €70 δισ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας, η ετήσια αύξηση των καταθέσεων μειώθηκε στο 3,5% έναντι αύξησης 4,1% το Σεπτέμβριο και 15,1% τον Οκτώβριο του 2010.
Οι καταθέσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα διαμορφώθηκαν στο τέλος Οκτωβρίου 2011 στα €69,7 δισ. έναντι €69,8 δισ. το Σεπτέμβριο και €66,9 δισ. τον Οκτώβριο του 2010.
Οι καταθέσεις κατοίκων τρίτων χωρών αυξήθηκαν σε ετήσια βάση κατά 1,3% στα €20,4 δισ. από €20,7 δισ. το Σεπτέμβριο και €19,8 δισ. τον Οκτώβριο του 2010. Το Σεπτέμβριο η αύξηση ανερχόταν στο 6,5%.
Οι καταθέσεις των κατοίκων των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης που περιλαμβάνουν και την Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 44,7% φθάνοντας τα €5,3 δισ. από €5,4 δισ. το Σεπτέμβριο και €3,7 δισ. τον περσινό Οκτώβριο. Το Σεπτέμβριο η αύξηση ανερχόταν στο 41,4%.
Όσον αφορά τις καταθέσεις των κυπρίων, αυξήθηκαν κατά 0,9% έναντι μείωσης 0,2% το Σεπτέμβριο. Ανήλθαν στα €44 δισ. από €43,7 δισ. το Σεπτέμβριο και €43,5 δισ. τον περσινό Οκτώβριο.
Δάνεια
Η εικόνα στα δάνεια είναι διαφορετική, καθώς οι τάσεις απομόχλευσης που αναμένεται να παρουσιαστούν στο σύστημα το προσεχές διάστημα δεν φαίνονεται ακόμη στα στοιχεία.
Ο ρυθμός αύξησης των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών διαμορφώθηκε στο 8,4% από 8,2% το Σεπτέμβριο και 9,4% τον Οκτώβριο του 2010.
Οι συνολικές χορηγήσεις στις τράπεζες ανήλθαν στα €67,8 δισ. έναντι €67,7 δισ. που ήταν το Σεπτέμβριο και €59,5 δισ. τον περσινό Οκτώβριο.
Τα δάνεια προς τις επιχειρήσεις αυξήθηκαν κατά 10,2% έναντι 9,4% το Σεπτέμβριο.
Ο ρυθμός αύξησης των στεγαστικών δανείων μειώθηκε στο 7,2% από 7,5% τον προηγούμενο μήνα, αποτυπώνοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο τομέας των ακινήτων.
Τα καταναλωτικά δάνεια παρουσίασαν οριακή αύξηση 0,4% έναντι αύξησης 0,1% το Σεπτέμβριο, δεικνύοντας την αισθητή κάμψη της κατανάλωσης.
source: stockwatch.com.cy
Secret Fed Loans Helped Banks Net $13 Billion
Secret Fed Loans Helped Banks Net $13 Billion
The Federal Reserve and the big banks fought for more than two years to keep details of the largest bailout in U.S. history a secret. Now, the rest of the world can see what it was missing.
The Fed didn’t tell anyone which banks were in trouble so deep they required a combined $1.2 trillion on Dec. 5, 2008, their single neediest day. Bankers didn’t mention that they took tens of billions of dollars in emergency loans at the same time they were assuring investors their firms were healthy. And no one calculated until now that banks reaped an estimated $13 billion of income by taking advantage of the Fed’s below-market rates, Bloomberg Markets magazine reports in its January issue.
Saved by the bailout, bankers lobbied against government regulations, a job made easier by the Fed, which never disclosed the details of the rescue to lawmakers even as Congress doled out more money and debated new rules aimed at preventing the next collapse.
A fresh narrative of the financial crisis of 2007 to 2009 emerges from 29,000 pages of Fed documents obtained under the Freedom of Information Act and central bank records of more than 21,000 transactions. While Fed officials say that almost all of the loans were repaid and there have been no losses, details suggest taxpayers paid a price beyond dollars as the secret funding helped preserve a broken status quo and enabled the biggest banks to grow even bigger.
‘Change Their Votes’
“When you see the dollars the banks got, it’s hard to make the case these were successful institutions,” says Sherrod Brown, a Democratic Senator from Ohio who in 2010 introduced an unsuccessful bill to limit bank size. “This is an issue that can unite the Tea Party and Occupy Wall Street. There are lawmakers in both parties who would change their votes now.”
The size of the bailout came to light after Bloomberg LP, the parent of Bloomberg News, won a court case against the Fed and a group of the biggest U.S. banks called Clearing House Association LLC to force lending details into the open.
The Fed, headed by Chairman Ben S. Bernanke, argued that revealing borrower details would create a stigma -- investors and counterparties would shun firms that used the central bank as lender of last resort -- and that needy institutions would be reluctant to borrow in the next crisis. Clearing House Association fought Bloomberg’s lawsuit up to the U.S. Supreme Court, which declined to hear the banks’ appeal in March 2011.
$7.77 Trillion
The amount of money the central bank parceled out was surprising even to Gary H. Stern, president of the Federal Reserve Bank of Minneapolis from 1985 to 2009, who says he “wasn’t aware of the magnitude.” It dwarfed the Treasury Department’s better-known $700 billion Troubled Asset Relief Program, or TARP. Add up guarantees and lending limits, and the Fed had committed $7.77 trillion as of March 2009 to rescuing the financial system, more than half the value of everything produced in the U.S. that year.
“TARP at least had some strings attached,” says Brad Miller, a North Carolina Democrat on the House Financial Services Committee, referring to the program’s executive-pay ceiling. “With the Fed programs, there was nothing.”
Bankers didn’t disclose the extent of their borrowing. On Nov. 26, 2008, then-Bank of America (BAC) Corp. Chief Executive Officer Kenneth D. Lewis wrote to shareholders that he headed “one of the strongest and most stable major banks in the world.” He didn’t say that his Charlotte, North Carolina-based firm owed the central bank $86 billion that day.
‘Motivate Others’
JPMorgan Chase & Co. CEO Jamie Dimon told shareholders in a March 26, 2010, letter that his bank used the Fed’s Term Auction Facility “at the request of the Federal Reserve to help motivate others to use the system.” He didn’t say that the New York-based bank’s total TAF borrowings were almost twice its cash holdings or that its peak borrowing of $48 billion on Feb. 26, 2009, came more than a year after the program’s creation.
Howard Opinsky, a spokesman for JPMorgan (JPM), declined to comment about Dimon’s statement or the company’s Fed borrowings. Jerry Dubrowski, a spokesman for Bank of America, also declined to comment.
The Fed has been lending money to banks through its so- called discount window since just after its founding in 1913. Starting in August 2007, when confidence in banks began to wane, it created a variety of ways to bolster the financial system with cash or easily traded securities. By the end of 2008, the central bank had established or expanded 11 lending facilities catering to banks, securities firms and corporations that couldn’t get short-term loans from their usual sources.
‘Core Function’
“Supporting financial-market stability in times of extreme market stress is a core function of central banks,” says William B. English, director of the Fed’s Division of Monetary Affairs. “Our lending programs served to prevent a collapse of the financial system and to keep credit flowing to American families and businesses.”
The Fed has said that all loans were backed by appropriate collateral. That the central bank didn’t lose money should “lead to praise of the Fed, that they took this extraordinary step and they got it right,” says Phillip Swagel, a former assistant Treasury secretary under Henry M. Paulson and now a professor of international economic policy at the University of Maryland.
The Fed initially released lending data in aggregate form only. Information on which banks borrowed, when, how much and at what interest rate was kept from public view.
The secrecy extended even to members of President George W. Bush’s administration who managed TARP. Top aides to Paulson weren’t privy to Fed lending details during the creation of the program that provided crisis funding to more than 700 banks, say two former senior Treasury officials who requested anonymity because they weren’t authorized to speak.
Big Six
The Treasury Department relied on the recommendations of the Fed to decide which banks were healthy enough to get TARP money and how much, the former officials say. The six biggest U.S. banks, which received $160 billion of TARP funds, borrowed as much as $460 billion from the Fed, measured by peak daily debt calculated by Bloomberg using data obtained from the central bank. Paulson didn’t respond to a request for comment.
The six -- JPMorgan, Bank of America, Citigroup Inc. (C), Wells Fargo & Co. (WFC), Goldman Sachs Group Inc. (GS) and Morgan Stanley -- accounted for 63 percent of the average daily debt to the Fed by all publicly traded U.S. banks, money managers and investment- services firms, the data show. By comparison, they had about half of the industry’s assets before the bailout, which lasted from August 2007 through April 2010. The daily debt figure excludes cash that banks passed along to money-market funds.
Bank Supervision
While the emergency response prevented financial collapse, the Fed shouldn’t have allowed conditions to get to that point, says Joshua Rosner, a banking analyst with Graham Fisher & Co. in New York who predicted problems from lax mortgage underwriting as far back as 2001. The Fed, the primary supervisor for large financial companies, should have been more vigilant as the housing bubble formed, and the scale of its lending shows the “supervision of the banks prior to the crisis was far worse than we had imagined,” Rosner says.
Bernanke in an April 2009 speech said that the Fed provided emergency loans only to “sound institutions,” even though its internal assessments described at least one of the biggest borrowers, Citigroup, as “marginal.”
On Jan. 14, 2009, six days before the company’s central bank loans peaked, the New York Fed gave CEO Vikram Pandit a report declaring Citigroup’s financial strength to be “superficial,” bolstered largely by its $45 billion of Treasury funds. The document was released in early 2011 by the Financial Crisis Inquiry Commission, a panel empowered by Congress to probe the causes of the crisis.
‘Need Transparency’
Andrea Priest, a spokeswoman for the New York Fed, declined to comment, as did Jon Diat, a spokesman for Citigroup.
“I believe that the Fed should have independence in conducting highly technical monetary policy, but when they are putting taxpayer resources at risk, we need transparency and accountability,” says Alabama Senator Richard Shelby, the top Republican on the Senate Banking Committee.
Judd Gregg, a former New Hampshire senator who was a lead Republican negotiator on TARP, and Barney Frank, a Massachusetts Democrat who chaired the House Financial Services Committee, both say they were kept in the dark.
“We didn’t know the specifics,” says Gregg, who’s now an adviser to Goldman Sachs.
“We were aware emergency efforts were going on,” Frank says. “We didn’t know the specifics.”
Disclose Lending
Frank co-sponsored the Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, billed as a fix for financial-industry excesses. Congress debated that legislation in 2010 without a full understanding of how deeply the banks had depended on the Fed for survival.
It would have been “totally appropriate” to disclose the lending data by mid-2009, says David Jones, a former economist at the Federal Reserve Bank of New York who has written four books about the central bank.
“The Fed is the second-most-important appointed body in the U.S., next to the Supreme Court, and we’re dealing with a democracy,” Jones says. “Our representatives in Congress deserve to have this kind of information so they can oversee the Fed.”
The Dodd-Frank law required the Fed to release details of some emergency-lending programs in December 2010. It also mandated disclosure of discount-window borrowers after a two- year lag.
Protecting TARP
TARP and the Fed lending programs went “hand in hand,” says Sherrill Shaffer, a banking professor at the University of Wyoming in Laramie and a former chief economist at the New York Fed. While the TARP money helped insulate the central bank from losses, the Fed’s willingness to supply seemingly unlimited financing to the banks assured they wouldn’t collapse, protecting the Treasury’s TARP investments, he says.
“Even though the Treasury was in the headlines, the Fed was really behind the scenes engineering it,” Shaffer says.
Congress, at the urging of Bernanke and Paulson, created TARP in October 2008 after the bankruptcy of Lehman Brothers Holdings Inc. made it difficult for financial institutions to get loans. Bank of America and New York-based Citigroup each received $45 billion from TARP. At the time, both were tapping the Fed. Citigroup hit its peak borrowing of $99.5 billion in January 2009, while Bank of America topped out in February 2009 at $91.4 billion.
No Clue
Lawmakers knew none of this.
They had no clue that one bank, New York-based Morgan Stanley (MS), took $107 billion in Fed loans in September 2008, enough to pay off one-tenth of the country’s delinquent mortgages. The firm’s peak borrowing occurred the same day Congress rejected the proposed TARP bill, triggering the biggest point drop ever in the Dow Jones Industrial Average. (INDU) The bill later passed, and Morgan Stanley got $10 billion of TARP funds, though Paulson said only “healthy institutions” were eligible.
Mark Lake, a spokesman for Morgan Stanley, declined to comment, as did spokesmen for Citigroup and Goldman Sachs.
Had lawmakers known, it “could have changed the whole approach to reform legislation,” says Ted Kaufman, a former Democratic Senator from Delaware who, with Brown, introduced the bill to limit bank size.
Moral Hazard
Kaufman says some banks are so big that their failure could trigger a chain reaction in the financial system. The cost of borrowing for so-called too-big-to-fail banks is lower than that of smaller firms because lenders believe the government won’t let them go under. The perceived safety net creates what economists call moral hazard -- the belief that bankers will take greater risks because they’ll enjoy any profits while shifting losses to taxpayers.
If Congress had been aware of the extent of the Fed rescue, Kaufman says, he would have been able to line up more support for breaking up the biggest banks.
Byron L. Dorgan, a former Democratic senator from North Dakota, says the knowledge might have helped pass legislation to reinstate the Glass-Steagall Act, which for most of the last century separated customer deposits from the riskier practices of investment banking.
“Had people known about the hundreds of billions in loans to the biggest financial institutions, they would have demanded Congress take much more courageous actions to stop the practices that caused this near financial collapse,” says Dorgan, who retired in January.
Getting Bigger
Instead, the Fed and its secret financing helped America’s biggest financial firms get bigger and go on to pay employees as much as they did at the height of the housing bubble.
Total assets held by the six biggest U.S. banks increased 39 percent to $9.5 trillion on Sept. 30, 2011, from $6.8 trillion on the same day in 2006, according to Fed data.
For so few banks to hold so many assets is “un-American,” says Richard W. Fisher, president of the Federal Reserve Bank of Dallas. “All of these gargantuan institutions are too big to regulate. I’m in favor of breaking them up and slimming them down.”
Employees at the six biggest banks made twice the average for all U.S. workers in 2010, based on Bureau of Labor Statistics hourly compensation cost data. The banks spent $146.3 billion on compensation in 2010, or an average of $126,342 per worker, according to data compiled by Bloomberg. That’s up almost 20 percent from five years earlier compared with less than 15 percent for the average worker. Average pay at the banks in 2010 was about the same as in 2007, before the bailouts.
‘Wanted to Pretend’
“The pay levels came back so fast at some of these firms that it appeared they really wanted to pretend they hadn’t been bailed out,” says Anil Kashyap, a former Fed economist who’s now a professor of economics at the University of Chicago Booth School of Business. “They shouldn’t be surprised that a lot of people find some of the stuff that happened totally outrageous.”
Bank of America took over Merrill Lynch & Co. at the urging of then-Treasury Secretary Paulson after buying the biggest U.S. home lender, Countrywide Financial Corp. When the Merrill Lynch purchase was announced on Sept. 15, 2008, Bank of America had $14.4 billion in emergency Fed loans and Merrill Lynch had $8.1 billion. By the end of the month, Bank of America’s loans had reached $25 billion and Merrill Lynch’s had exceeded $60 billion, helping both firms keep the deal on track.
Prevent Collapse
Wells Fargo bought Wachovia Corp., the fourth-largest U.S. bank by deposits before the 2008 acquisition. Because depositors were pulling their money from Wachovia, the Fed channeled $50 billion in secret loans to the Charlotte, North Carolina-based bank through two emergency-financing programs to prevent collapse before Wells Fargo could complete the purchase.
“These programs proved to be very successful at providing financial markets the additional liquidity and confidence they needed at a time of unprecedented uncertainty,” says Ancel Martinez, a spokesman for Wells Fargo.
JPMorgan absorbed the country’s largest savings and loan, Seattle-based Washington Mutual Inc., and investment bank Bear Stearns Cos. The New York Fed, then headed by Timothy F. Geithner, who’s now Treasury secretary, helped JPMorgan complete the Bear Stearns deal by providing $29 billion of financing, which was disclosed at the time. The Fed also supplied Bear Stearns with $30 billion of secret loans to keep the company from failing before the acquisition closed, central bank data show. The loans were made through a program set up to provide emergency funding to brokerage firms.
‘Regulatory Discretion’
“Some might claim that the Fed was picking winners and losers, but what the Fed was doing was exercising its professional regulatory discretion,” says John Dearie, a former speechwriter at the New York Fed who’s now executive vice president for policy at the Financial Services Forum, a Washington-based group consisting of the CEOs of 20 of the world’s biggest financial firms. “The Fed clearly felt it had what it needed within the requirements of the law to continue to lend to Bear and Wachovia.”
The bill introduced by Brown and Kaufman in April 2010 would have mandated shrinking the six largest firms.
“When a few banks have advantages, the little guys get squeezed,” Brown says. “That, to me, is not what capitalism should be.”
Kaufman says he’s passionate about curbing too-big-to-fail banks because he fears another crisis.
‘Can We Survive?’
“The amount of pain that people, through no fault of their own, had to endure -- and the prospect of putting them through it again -- is appalling,” Kaufman says. “The public has no more appetite for bailouts. What would happen tomorrow if one of these big banks got in trouble? Can we survive that?”
Lobbying expenditures by the six banks that would have been affected by the legislation rose to $29.4 million in 2010 compared with $22.1 million in 2006, the last full year before credit markets seized up -- a gain of 33 percent, according to OpenSecrets.org, a research group that tracks money in U.S. politics. Lobbying by the American Bankers Association, a trade organization, increased at about the same rate, OpenSecrets.org reported.
Lobbyists argued the virtues of bigger banks. They’re more stable, better able to serve large companies and more competitive internationally, and breaking them up would cost jobs and cause “long-term damage to the U.S. economy,” according to a Nov. 13, 2009, letter to members of Congress from the FSF.
The group’s website cites Nobel Prize-winning economist Oliver E. Williamson, a professor emeritus at the University of California, Berkeley, for demonstrating the greater efficiency of large companies.
‘Serious Burden’
In an interview, Williamson says that the organization took his research out of context and that efficiency is only one factor in deciding whether to preserve too-big-to-fail banks.
“The banks that were too big got even bigger, and the problems that we had to begin with are magnified in the process,” Williamson says. “The big banks have incentives to take risks they wouldn’t take if they didn’t have government support. It’s a serious burden on the rest of the economy.”
Dearie says his group didn’t mean to imply that Williamson endorsed big banks.
Top officials in President Barack Obama’s administration sided with the FSF in arguing against legislative curbs on the size of banks.
Geithner, Kaufman
On May 4, 2010, Geithner visited Kaufman in his Capitol Hill office. As president of the New York Fed in 2007 and 2008, Geithner helped design and run the central bank’s lending programs. The New York Fed supervised four of the six biggest U.S. banks and, during the credit crunch, put together a daily confidential report on Wall Street’s financial condition. Geithner was copied on these reports, based on a sampling of e- mails released by the Financial Crisis Inquiry Commission.
At the meeting with Kaufman, Geithner argued that the issue of limiting bank size was too complex for Congress and that people who know the markets should handle these decisions, Kaufman says. According to Kaufman, Geithner said he preferred that bank supervisors from around the world, meeting in Basel, Switzerland, make rules increasing the amount of money banks need to hold in reserve. Passing laws in the U.S. would undercut his efforts in Basel, Geithner said, according to Kaufman.
Anthony Coley, a spokesman for Geithner, declined to comment.
‘Punishing Success’
Lobbyists for the big banks made the winning case that forcing them to break up was “punishing success,” Brown says. Now that they can see how much the banks were borrowing from the Fed, senators might think differently, he says.
The Fed supported curbing too-big-to-fail banks, including giving regulators the power to close large financial firms and implementing tougher supervision for big banks, says Fed General Counsel Scott G. Alvarez. The Fed didn’t take a position on whether large banks should be dismantled before they get into trouble.
Dodd-Frank does provide a mechanism for regulators to break up the biggest banks. It established the Financial Stability Oversight Council that could order teetering banks to shut down in an orderly way. The council is headed by Geithner.
“Dodd-Frank does not solve the problem of too big to fail,” says Shelby, the Alabama Republican. “Moral hazard and taxpayer exposure still very much exist.”
Below Market
Dean Baker, co-director of the Center for Economic and Policy Research in Washington, says banks “were either in bad shape or taking advantage of the Fed giving them a good deal. The former contradicts their public statements. The latter -- getting loans at below-market rates during a financial crisis -- is quite a gift.”
The Fed says it typically makes emergency loans more expensive than those available in the marketplace to discourage banks from abusing the privilege. During the crisis, Fed loans were among the cheapest around, with funding available for as low as 0.01 percent in December 2008, according to data from the central bank and money-market rates tracked by Bloomberg.
The Fed funds also benefited firms by allowing them to avoid selling assets to pay investors and depositors who pulled their money. So the assets stayed on the banks’ books, earning interest.
Banks report the difference between what they earn on loans and investments and their borrowing expenses. The figure, known as net interest margin, provides a clue to how much profit the firms turned on their Fed loans, the costs of which were included in those expenses. To calculate how much banks stood to make, Bloomberg multiplied their tax-adjusted net interest margins by their average Fed debt during reporting periods in which they took emergency loans.
Added Income
The 190 firms for which data were available would have produced income of $13 billion, assuming all of the bailout funds were invested at the margins reported, the data show.
The six biggest U.S. banks’ share of the estimated subsidy was $4.8 billion, or 23 percent of their combined net income during the time they were borrowing from the Fed. Citigroup would have taken in the most, with $1.8 billion.
“The net interest margin is an effective way of getting at the benefits that these large banks received from the Fed,” says Gerald A. Hanweck, a former Fed economist who’s now a finance professor at George Mason University in Fairfax, Virginia.
While the method isn’t perfect, it’s impossible to state the banks’ exact profits or savings from their Fed loans because the numbers aren’t disclosed and there isn’t enough publicly available data to figure it out.
Opinsky, the JPMorgan spokesman, says he doesn’t think the calculation is fair because “in all likelihood, such funds were likely invested in very short-term investments,” which typically bring lower returns.
Standing Access
Even without tapping the Fed, the banks get a subsidy by having standing access to the central bank’s money, says Viral Acharya, a New York University economics professor who has worked as an academic adviser to the New York Fed.
“Banks don’t give lines of credit to corporations for free,” he says. “Why should all these government guarantees and liquidity facilities be for free?”
In the September 2008 meeting at which Paulson and Bernanke briefed lawmakers on the need for TARP, Bernanke said that if nothing was done, “unemployment would rise -- to 8 or 9 percent from the prevailing 6.1 percent,” Paulson wrote in “On the Brink” (Business Plus, 2010).
Occupy Wall Street
The U.S. jobless rate hasn’t dipped below 8.8 percent since March 2009, 3.6 million homes have been foreclosed since August 2007, according to data provider RealtyTrac Inc., and police have clashed with Occupy Wall Street protesters, who say government policies favor the wealthiest citizens, in New York, Boston, Seattle and Oakland, California.
The Tea Party, which supports a more limited role for government, has its roots in anger over the Wall Street bailouts, says Neil M. Barofsky, former TARP special inspector general and a Bloomberg Television contributing editor.
“The lack of transparency is not just frustrating; it really blocked accountability,” Barofsky says. “When people don’t know the details, they fill in the blanks. They believe in conspiracies.”
In the end, Geithner had his way. The Brown-Kaufman proposal to limit the size of banks was defeated, 60 to 31. Bank supervisors meeting in Switzerland did mandate minimum reserves that institutions will have to hold, with higher levels for the world’s largest banks, including the six biggest in the U.S. Those rules can be changed by individual countries.
They take full effect in 2019.
Meanwhile, Kaufman says, “we’re absolutely, totally, 100 percent not prepared for another financial crisis.”
source: bloomberg.com
Καμπανάκι για επενδύσεις Ταμείων Προνοίας
Καμπανάκι για επενδύσεις Ταμείων Προνοίας
Καμπανάκι για τη συγκέντρωση κινδύνου στον τρόπο που τα Ταμεία Προνοίας χειρίζονται τις καταθέσεις του κτυπά η Aon Hewitt, μέσω της έρευνας Ταμείων Επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών του 2011 που αφορά Κυπριακά Ταμεία Προνοίας.
Στην έρευνα απάντησαν 31 Ταμεία, με 40 χιλιάδες συνολικό αριθμό μελών και €712 εκ. σε σύνολο αποθεματικών και όπως διαφαίνεται υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση επενδύσεων αφού το μεγαλύτερο ποσοστό 61% κρατείται σε μετρητά ενώ υπάρχει και σημαντικό ποσοστό που επενδύεται σε μετοχές κυπριακών τραπεζών.
Η Aon Hewitt σημειώνει συγκεκριμένα ότι η μέση κατανομή σε μετρητά (61%) θεωρείται αρκετά ψηλή σε σχέση με τη μέση ηλικία των μελών των Ταμείων που συμμετείχαν (39,4 χρόνια). Επίσης, 10% των Ταμείων διατηρούν κατανομή σε μετρητά 100%.
Η διασπορά, προσθέτει, σε επενδυτικές ομάδες δεν είναι επαρκής, αφού η κατανομή σε δύο μόνο επενδυτικές ομάδες (μετρητά και ομόλογα) φτάνει το 82%.
Την ίδια ώρα, η διασπορά εντός της ομάδας των μετοχών δεν είναι επαρκής αφού 58% των μετοχών είναι επενδυμένο μόνο στο εσωτερικό, που βασίζεται κυρίως στον τραπεζικό κλάδο, αυξάνοντας τη συγκέντρωση κινδύνου. Επίσης, υπάρχει ελάχιστη πρόσβαση σε άλλους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας, όπως της υγείας, βιομηχανιών, ενέργειας, τεχνολογίας κλπ.
Η πλειοψηφία των επενδύσεων σε ομόλογα εστιάζεται στην εγχώρια αγορά (Κύπρος και Ελλάδα) κυβερνητικών και τραπεζικών εκδόσεων, αυξάνοντας σημαντικά τη συγκέντρωση κινδύνου.
«Δυστυχώς, στη Κύπρο ο ρόλος των Ταμείων Προνοίας δεν έχει ακόμα θεσμοθετηθεί, δημιουργώντας έτσι σοβαρούς κινδύνους για την μελλοντική επάρκεια του συνόλου του συνταξιοδοτικού συστήματος. Πρέπει άμεσα να τροχοδρομηθούν οι ακόλουθες αλλαγές στο πλαίσιο της λειτουργίας των Ταμείων Προνοίας:
■ Να εφαρμοστεί πλαίσιο για την μεταφορά συσσωρευμένων συνταξιοδοτικών λογαριασμών από ένα Ταμείο Προνοίας σε άλλο κατά την αλλαγή εργοδότη. Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά το 2010, μόλις το 36% των πληρωμών των Ταμείων σχετίζονταν με συνταξιοδότηση.
■ Να περιοριστεί η λήψη των ωφελημάτων σε εφάπαξ μορφή (π.χ. σε 25%) και το υπόλοιπο να μετατρέπεται υποχρεωτικά σε ισόβια σύνταξη.
■ Να εξετασθεί η παροχή επιπλέον φορολογικών κινήτρων για την λήψη των ωφελημάτων στην ηλικία συνταξιοδότησης.
Διακυβέρνηση
Αξιοσημείωτη είναι η σχετικά ψηλή βαθμολογία που έδωσαν οι συμμετέχοντες στο στόχο για διασφάλιση ωφελημάτων για συνταξιοδοτικούς σκοπούς. Δυστυχώς δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή νομοθετική ρύθμιση στην Κύπρο που να απαγορεύει τη λήψη των ωφελημάτων πριν από την ηλικία συνταξιοδότησης, και αυτό καθιστά την επίτευξη του στόχου αυτού εξαιρετικά δύσκολη.
Στο τομέα Δραστηριότητα των Διαχειριστικών Επιτροπών, 54% των Ταμείων δεν έχει αναθεωρήσει ποτέ τους τρόπους επικοινωνίας με τα μέλη, και 50% δεν έχει διαφοροποιήσει ποτέ τα ποσοστά εισφοράς των μελών και του εργοδότη.
Εισφορές
Το μέσο ποσοστό εισφοράς ανέρχεται στο 14,2% του Μισθού, επιμερισμένο σε 7,2% από τον εργοδότη και 7,0% από τους εργαζομένους.
«Αναμένουμε ότι στο σύντομο μέλλον η συσχέτιση των εισφορών του εργοδότη με τις εισφορές ή τα χρόνια υπηρεσίας του μέλους θα τύχουν ευρύτερης χρήσης. Τέτοιες δομές μπορούν να ενθαρρύνουν τα μέλη να εισφέρουν περισσότερα, άρα να αυξήσουν το συνταξιοδοτικό τους ωφέλημα. Επιπρόσθετα, τέτοιες δομές μπορούν να αυξήσουν την διακράτηση του προσωπικού», σημειώνεται στην έρευνα.
source: sigmalive.com
Nomura: Μείωσε την έκθεση της στις PIIGS κατά 75%
Nomura: Μείωσε την έκθεση της στις PIIGS κατά 75%
Η Nomura μείωσε κατά 75% την έκθεσή της στις Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία από το τέλος του Σεπτεμβρίου, αναφέρει πηγή του Bloomberg που έχει άμεση γνώση του θέματος.
Η Nomura είχε στην κατοχή της χρέος, παράγωγα και συμφωνίες counter-party σε αυτά τα κράτη, που ανερχόταν στο τέλος Σεπτεμβρίου στα 2,55 δισ. δολάρια. Χαρακτηριστικό είναι πως μόνο για την Ιταλία, μείωσε την έκθεσή της κατά 80%.
source: capital.gr
ΗΠΑ: Σε υψηλό τριών ετών ο μεταποιητικός δείκτης της Chicago Fed τον Οκτώβριο
ΗΠΑ: Σε υψηλό τριών ετών ο μεταποιητικός δείκτης της Chicago Fed τον Οκτώβριο
Αύξηση 0,7% σημείωσε τον Οκτώβριο η μεταποιητική παραγωγή στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Ειδικότερα, όπως ανακοίνωσε η Federal Reserve Bank of Chicago ο σχετικός δείκτης αυξήθηκε στις 85,5 μονάδες από 84,9 μονάδες τον προηγούμενο μήνα, διαμορφούμενος στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών ετών. Σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2010 ο δείκτης εμφάνισε άνοδο 7,3%.
Η παραγωγή αυτοκινήτων ενισχύθηκε 2,3% στο μήνα, ενώ σε ετήσια βάση κατέγραψε αύξηση 11%.
Η παραγωγή χάλυβα υποχώρησε σε σχέση με το Σεπτέμβριο 0,4% ενώ σε σύγκριση με τον Οκτώβριο του 2010 εμφανίζει αύξηση 14,3%.
Τέλος, η παραγωγή μηχανημάτων κατέγραψε άνοδο 0,3% και 11,6% αντίστοιχα.
source: capital.gr
ΗΠΑ: Ρεκόρ λιανικών πωλήσεων στο εορταστικό 4ήμερο
ΗΠΑ: Ρεκόρ λιανικών πωλήσεων στο εορταστικό 4ήμερο
Το ποσό ρεκόρ των 52,4 δισ. δολαρίων ξόδεψαν οι Αμερικανοί καταναλωτές τη Μέρα Ευχαριστιών και το τριήμερο που ακολούθησε, σύμφωνα με τη ομοσπονδία λιανικού εμπορίου.
«Περιμέναμε το άνοιγμα την Black Friday να είναι ισχυρό, αλλά δεν ξέρω κανένα που να περίμενε να είναι τόσο ισχυρό», δήλωσε η αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας Ellen Davis στο ραδιόφωνο του ABC News.
Σύμφωνα με έρευνα της ομοσπονδίας, 226 εκατ. καταναλωτές επισκέφθηκαν φυσικά και ηλεκτρονικά καταστήματα κατά τη διάρκεια του τετραήμερου, σημειώνοντας άνοδο κατά 14 εκατ. συγκριτικά με το προηγούμενο έτος.
Οι καταναλωτές δείχνουν επιθυμία να ξοδέψουν αυτή την εορταστική περίοδο αλλά ταυτόχρονα κάνουν νωρίς τα ψώνια τους ώστε να επιτύχουν την καλύτερη δυνατή τιμή, σχολίασε ο Phil Rist, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της BIGresearch, η οποία πραγματοποίησε την έρευνα για λογαριασμό της ομοσπονδίας λιανικού εμπορίου.
Η δαπάνη ανά καταναλωτή ανήλθε στα 398,62 δολάρια, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 16% σε σύγκριση με τα 365.34 δολάρια στο αντίστοιχο διάστημα του 2010.
capital.gr
Βελτιώθηκε το καταναλωτικό κλίμα
Βελτιώθηκε το καταναλωτικό κλίμα
Βελτίωση παρουσίασε το καταναλωτικό κλίμα στη Γερμανία οδεύοντας προς τον Δεκέμβριο, καθώς η προθυμία των καταναλωτών να ξοδέψουν διαμορφώθηκε στα υψηλότερα επίπεδα από τον περασμένο Ιανουάριο παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για την οικονομία.
Ο σχετικός δείκτης GfK αυξήθηκε στις 5,6 μονάδες από 5,4 μονάδες που ήταν βάσει αναθεωρημένων στοιχείων το Νοέμβριο. Οι αναλυτές ανέμεναν πτώση του στις 5,2 μονάδες.
Ο επιμέρους δείκτης που καταγράφει την προθυμία των καταναλωτών να προβούν σε αγορές αυξήθηκε στις 40,3 μονάδες από 31,2 μονάδες που ήταν το Νοέμβριο.
source: naftemporiki.gr
Προειδοποίηση Moody’s για ratings ΕΕ
Προειδοποίηση Moody’s για ratings ΕΕ
Προειδοποίηση ότι η εντεινόμενη κρίση χρέους στην ευρωζώνη απειλή τις διαβαθμίσεις όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε τα ξημερώματα ο οίκος Moody’s, εντοπίζοντας αυξημένες πιθανότητες πολλαπλών χρεοκοπιών και εξόδου χωρών από την ευρωζώνη.
Σε ειδικό σχόλιο, ο οίκος αναφέρει ότι χωρίς μέτρα πολιτικής για σταθεροποίηση των συνθηκών της αγοράς σε βραχυπρόθεσμη βάση, ο πιστοληπτικός κίνδυνος θα συνεχίσει να αυξάνεται. Ο οίκος εντοπίζει στην έκθεση του τους αυξανόμενους περιορισμούς που αντιμετωπίζουν οι χώρες της ευρωζώνης στη λήψη μέτρων για άμβλυνση της κρίσης.
«Αν και η ευρωζώνη ως σύνολο έχει τεράστια οικονομική και χρηματοοικονομική ευρωστία, οι θεσμικές αδυναμίες συνεχίζουν να υποσκάπτουν την επίλυση της κρίσης και να επιβαρύνουν τις διαβαθμίσεις», αναφέρει.
«Η ευρωζώνη πλησιάζει ένα σταυροδρόμι, που θα οδηγήσει είτε σε περισσότερη ενοποίηση ή σε μεγαλύτερο κατακερματισμό», αναφέρουν.
Αν και το βασικό σενάριο των Moody’s είναι ότι η ευρωζώνη θα διατηρηθεί χωρίς περαιτέρω ευρείες χρεοκοπίες, ακόμα και αυτό το «θετικό» σενάριο, περιέχει αρνητικές επιπτώσεις στα ratings στο ενδιάμεσο.
Ο οίκος εκτιμά ότι περισσότερες χώρες θα χάσουν το investment grade και θα υποβαθμιστούν σε «σκουπίδια» χάνοντας την πρόσβαση τους στις αγορές για μεγάλη περίοδο και καθιστώντας αναγκαία τη διακρατική στήριξη.
Τις τελευταίες βδομάδες η πιθανότητα πιο αρνητικών σεναρίων έχει αυξηθεί, λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας στην Ελλάδα και στην Ιταλία, λόγω της αβεβαιότητας για το τελικό «κούρεμα» που θα υποστούν οι κάτοχοι ελληνικού χρέους, λόγω των όρων που υπάρχουν στα προγράμματα στήριξης αλλά και λόγω της επιδείνωσης των μακροοικονομικών συνθηκών.
Άλλα σενάρια περιλαμβάνουν μία ή περισσότερες χρεοκοπίες από χώρες της ευρωζώνης, πέραν του PSI και επίσης την έξοδο κάποιων χωρών από την ευρωζώνη.
Η Moody’s εκτιμούν ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα «πολλαπλών χρεοκοπιών» αλλά και εξόδου χωρών από την ευρωζώνη.
Προειδοποιούν ότι το σενάριο εξόδου θα είχε αρνητικές επιδράσεις στις διαβαθμίσεις όλης της ευρωζώνης και των χωρών της ΕΕ.
Χωρίς άμεσα μέτρα αντιμετώπισης της κατάστασης, αναφέρει ο οίκος, η γενική αρχιτεκτονική των ratings του οίκου για χώρες της ευρωζώνης, αλλά και πιθανόν άλλων χωρών της ΕΕ, θα επανεξεταστεί εντός το πρώτο τρίμηνο του 2012.
source: stockwatch.com.cy
Subscribe to:
Posts (Atom)