Δάνεια που έχουν υπερβεί τα 4 δισ. ευρώ διαγράφηκαν την τελευταία τριετία από τις τράπεζες, ενώ μέχρι το τέλος του έτους, ακόμη 1 δισ. ευρώ θα έχει περάσει σε διαγραφή. Η διαδικασία εξυγίανσης και εκκαθάρισης είναι σταθερή τα τελευταία χρόνια και στο εξάμηνο φέτος έχουν διαγραφεί ήδη δάνεια ύψους 519 εκατ. ευρώ. Στο διάστημα Ιανουαρίου - Ιουνίου 2012, από τις τράπεζες διαγράφηκαν επιχειρηματικά δάνεια ύψους 242 εκατ. ευρώ, ενώ από τα δάνεια προς ιδιώτες, ποσό ύψους 228 εκατ. ευρώ προέρχεται από τα καταναλωτικά που είναι πάντοτε η συντριπτική πλειονότητα, ενώ ελάχιστα είναι τα στεγαστικά δάνεια, τα οποία έτσι και αλλιώς υπόκεινται δυσκολότερα σε διαγραφή, λόγω των εμπράγματων εξασφαλίσεων που τα συνοδεύουν.
Τα καταναλωτικά δάνεια αναγνωρίζονται ως ανεξόφλητα από τις τράπεζες, με βάση το εσωτερικό μοντέλο καθεμίας, συνήθως όταν δεν εξυπηρετούνται για 360 ημέρες και τότε διαγράφονται. Ο ορισμός για το πότε ένα δάνειο πάει σε διαγραφή προκύπτει από την πολιτική του πιστωτικού ιδρύματος.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, πάντως, παρεμβαίνει και επιβάλλει πρόσθετες εποπτικές απαιτήσεις, εάν δεν γίνονται διαγραφές, επιδιώκοντας να απεικονίζονται καλύτερα τα στοιχεία του ισολογισμού, όσον αφορά στα δανειακά υπόλοιπα, το ύψος των προβλέψεων και το δείκτη μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αυτά τα μεγέθη θα εμφανίζονταν «διογκωμένα», εάν διατηρούνταν στον ισολογισμό δάνεια που υπόκεινται σε διαγραφή. Διαφορετική είναι η κατάσταση με τα στεγαστικά δάνεια, τα οποία έχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις και δεν μπορούν να διαγραφούν, παρά μόνο όταν ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία και προχωρήσει ο πλειστηριασμός.
Για το λόγο αυτό, σε διαγραφές καταλήγουν, κυρίως, παλαιά δάνεια αυτής της κατηγορίας και για μικρά ποσά. Τα καταναλωτικά είναι η πιο «ευπαθής» κατηγορία δανείων όσο αφορά τις επισφάλειες. Με βάση τα τελευταία επίσημα στοιχεία, το ένα στα τρία καταναλωτικά, συγκεκριμένα το 32% του συνόλου, είναι σε καθυστέρηση, ενώ στην πραγματικότητα, είναι ακόμη περισσότερα και παραμένουν υπό έλεγχο μέσω εντατικών ρυθμίσεων. Βασικό χαρακτηριστικό των αναδιαρθρώσεων είναι η επιμήκυνση, ακόμη και με υπερδιπλασιασμό της διάρκειας, με στόχο να υποχωρήσει σημαντικά η μηνιαία δόση και να γίνει δυνατή η αποπληρωμή, έστω και σε βάθος χρόνου.
Με βάση τις υφιστάμενες πρακτικές, ένα προϊόν καταναλωτικής πίστης, διάρκειας 3 με 5 έτη, μεταφέρεται σε νέο, με διάρκεια ακόμη και 10 με 12 χρόνια, ενώ αν δοθεί προσημείωση, η αποπληρωμή εκτείνεται ακόμη και σε 25 έτη. Πρόβλημα δημιουργείται στα στεγαστικά που εκ των πραγμάτων έχουν μακρά διάρκεια, οπότε σε συνδυασμό με τον εναπομείνοντα χρόνο και την ηλικία του δανειολήπτη, τα τραπεζικά στελέχη επιχειρούν να βρουν λύση, συνεκτιμώντας τις επιπτώσεις για τον ίδιο τον δανειολήπτη, την τράπεζα, ενδεχομένως και τους κληρονόμους του.
Το τελευταίο διάστημα, ορισμένες τράπεζες δίνουν, υπό προϋποθέσεις, τη δυνατότητα επιμήκυνσης των στεγαστικών στα 40 ή 45 έτη, προκειμένου να μειωθεί η δόση σε βαθμό που να μπορεί να εξυπηρετηθεί το δάνειο. Στη διάρκεια του 2011, διαγράφηκαν δάνεια 1,06 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 294 εκατ. ευρώ ήταν επιχειρηματικά, ενώ 704 εκατ. ευρώ ήταν τα καταναλωτικά. Το 2010, διαγράφηκαν 909 εκατ. ευρώ δάνεια προς ιδιώτες και 397 εκατ. ευρώ επιχειρηματικά δάνεια, ενώ οι συνολικές διαγραφές του 2009 ανήλθαν σε 1,72 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 916 εκατ. ευρώ αφορούσαν σε καταναλωτικά δάνεια, ενώ, το 2008, τα διαγραφέντα δάνεια ήταν συνολικού ύψους 1,42 δισ. ευρώ. Το 2008, διαγράφηκαν δάνεια ύψους 1,42 δισ. ευρώ.
source: naftemporiki.gr
