Περιμένοντας την επόμενη κρίση

Περιμένοντας την επόμενη κρίση

Την ελλιπή εποπτεία του τραπεζικού συστήματος θεωρεί υπεύθυνη ο πρόεδρος της Αμερικανικής κεντρικής τράπεζας (Fed) Μπεν Μπερνάκι, για «τη χειρότερη στην ιστορία» κρίση του πιστωτικού συστήματος.

Ο ίδιος τόνισε σε χθεσινή συνέντευξη του, πως τα χαμηλά επιτόκια δεν ήταν η αιτία για την κατάρρευση της στεγαστικής πίστης στις ΗΠΑ, από όπου και ξεκίνησε η κρίση, αλλά ευθύνεται η έλλειψη επαρκών αποθεματικών έναντι των κινδύνων.

Βέβαια η άποψη αυτή υπηρετεί τον ίδιο, κατά το ότι ο σημερινός διοικητής της Fed ανέλαβε το ρόλο αυτό πριν από πέντε χρόνια και άρα ήταν υπεύθυνος μεν για το χαμηλό ύψος των επιτοκίων - κάτι που δεν το θεωρεί αρνητικό - αλλά δεν ευθύνεται για την κατάργηση των υποχρεωτικών αποθεματικών των τραπεζών, γεγονός που ο κ. Μπερνάνκι πιστεύει ότι βρίσκεται στην ρίζα των κακών που μας απειλούν τώρα.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, σήμερα οι τράπεζες, κυρίως στις ΗΠΑ και τη Βρετανία είναι ακόμα ελεύθερες να δραστηριοποιούνται όπως επιθυμούν, ούτε έχουν αλλάξει ουσιαστικά οι υποχρεώσεις τους.

Μάλιστα η κρίση λειτούργησε «πληθωριστικά» για κάποιες από αυτές, οι οποίες με ευκαιριακές συγχωνεύεις και εξαγορές διεύρυναν το μέγεθος τους σε τέτοιο βαθμό, ώστε ορισμένες τράπεζες της Wall Street είναι τόσο μεγάλες «που δεν μπορούν πλέον να χρεοκοπήσουν».

Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που η πολιτική εξουσία δεν τολμά να εισαγάγει νέους ελέγχους και περιορισμούς στην τραπεζική λειτουργία, διότι η απειλή της χρεοκοπίας των ιδρυμάτων αυτών, παραλύει κάθε ρυθμιστική πρωτοβουλία.

Το θέμα είναι όμως ότι τα πράγματα δεν μπορούν να παραμείνουν όπως έχουν. Δεν είναι καθόλου τυχαία η αποστροφή του προέδρου της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ ότι...«η φούσκα προκλήθηκε από τη λήψη ανεπαρκών εξασφαλίσεων και ελλιπή εποπτεία των τραπεζών, κάτι που πρέπει να αλλάξει».

Αν διαβάσει δηλαδή κάποιος τη συγκεκριμένη δήλωση διασταλτικά, σημαίνει απλούστατα ότι αυτή τη στιγμή είμαστε απροστάτευτοι από το ενδεχόμενο επανάληψης της πιστωτικής κρίσης. Πρόκειται για κάτι που γνωρίζει ο κ. Μπερνάνκι και εμείς αγνοούμε; Ίσως; Αλλά ο μόνος τρόπος να το μάθουμε είναι να... περιμένουμε...

naftemporiki