Πότε και γιατί αναβαίνουν οι μετοχές;

Πότε και γιατί αναβαίνουν οι μετοχές;


Όσοι διατείνονται ότι η αναντιστοιχία μεταξύ διακύμανσης των χρηματιστηριακών αγορών και οικονομικής ανάπτυξης είναι μια τωρινή ανωμαλία που επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι οι αγορές ανεβαίνουν γιατί χειραγωγούνται αγνοούν βασικές παραμέτρους της χρηματιστηριακής και οικονομικής ιστορίας. Δεν αναφέρομαι απλά στην παράμετρο ότι οι αγορές ανακάμπτουν ή πέφτουν 6-12 μήνες πριν η πραγματική οικονομία λάβει παρόμοια κατεύθυνση. Καθώς το παιγνίδι της αγοράς μας αποτελεί θέμα που αφορά μόνο τους ξένους αυτό που δεν πρέπει να παραλείψουμε να λάβουμε υπόψη είναι οι εισροές στα ξένα αμοιβαία κεφάλαια που συντελούνται με την επιστροφή της εμπιστοσύνης και της διάθεσης για ανάληψη ρίσκου. Την αφύπνιση της εγχώριας αγοράς θα την δούμε κυρίως με την αναζωπύρωση της κινητικότητας στην περιφέρεια.
Όλο το κείμενο Γράψτε το σχόλιό σας
Ο λόγος που ανεβαίνουν οι μετοχές είναι η χειραγώγηση, διαβάζω και ακούω να λένε συχνά ακόμη και άνθρωποι που η χρηματιστηριακή εμπειρία ή οι οικονομικές γνώσεις θα έπρεπε να τους έχουν κάνει πιο σκεπτικιστές στις εύκολες απαντήσεις.

Αυτό δεν σημαίνει πως υποστηρίζω ότι δεν υπάρχουν άλλοτε επιτυχείς και άλλοτε ανεπιτυχείς προσπάθειες χειραγώγησης. Αλλά πολύ βραχύβιες και μαθηματικώς βέβαιον και άμεσον, το αποτέλεσμα της βίαιης παλινδρόμησης και αποκατάστασης.

Όσοι πιστεύουν σε αυτές τις απόψεις συνήθως έχουν υιοθετήσει μια στατική αντίληψη για τις αγορές σαν μηχανισμούς που βρίσκονται σε μια διαρκή ισορροπία με την πραγματική οικονομία.

Η στήλη αντιθέτως υιοθετεί την άποψη ότι η φυσική κατάσταση των αγορών είναι αυτής μιας συνεχούς ανισορροπίας. Εκτιμά ότι η βάση αυτής της ανισορροπίας είναι η ανθρώπινη ψυχολογία που παλινδρομεί άλλοτε με μεγαλύτερες ταλαντώσεις και άλλοτε με μικρότερες μεταξύ πανικού και απληστίας.

Αν ο Κοστολάνι έλεγε ότι οι αγορές είναι 90% ψυχολογία και 10% όλα τα υπόλοιπα, άποψή μου είναι ότι για την πραγματική οικονομία το ποσοστό που αναλογεί στη ψυχολογία δεν είναι κατά πολύ μικρότερο.

Όσοι διατείνονται ότι η αναντιστοιχία μεταξύ διακύμανσης των χρηματιστηριακών αγορών και οικονομικής ανάπτυξης είναι μια τωρινή ανωμαλία που επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι οι αγορές ανεβαίνουν γιατί χειραγωγούνται αγνοούν βασικές παραμέτρους της χρηματιστηριακής και οικονομικής ιστορίας.

Δεν αναφέρομαι απλά στην παράμετρο ότι οι αγορές ανακάμπτουν ή πέφτουν 6-12 μήνες πριν η πραγματική οικονομία λάβει παρόμοια κατεύθυνση. Αναφέρομε στα στοιχεία του παρακείμενου πίνακα που δείχνει ότι τον τελευταίο αιώνα σπάνια ο μέσος όρος της μεταβολής του S&P 500 κινήθηκε σε ευθεία αναλογία με τον αντίστοιχο μέσο όρο της μεταβολής του ΑΕΠ.

Ο κανόνας είναι ότι οι υψηλοί ρυθμοί χρηματιστηριακής ανόδου συνάδουν με χαμηλούς ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ και αντίστροφα.

Η ερμηνεία που δίνει ο Φ. Σικαρ, ένας μαθουσάλας των αγορών που ζει το Μεξικό και συνδιαχειρίζεται τα Τόκβιλ Φαντς, είναι ότι αυτό συμβαίνει γιατί κάθε φορά οι αγορές και η πραγματική οικονομία διεκδικούν την διαθέσιμη ρευστότητα με δέλεαρ την απόδοση. Ανάλογα, μια από τις δυο πλευρές κερδίζει το στοίχημα και έτσι έχουν την αναντιστοιχία ρυθμών μεταβολής.

Οι παρατηρητικοί έχουν προσέξει ότι αυτή η στήλη προσεγγίζει και ερμηνεύει τα των αγορών περισσότερο με όρους ροών της ρευστότητας και λιγότερο με τα θεμελιώδη των ισολογισμών. Δεν αδιαφορεί για τα τελευταία αλλά τους δίνει μικρότερη σημασία απ’ ό,τι οι οπαδοί των αποτελεσματικών αγορών.

Παραλειπόμενα

Αγορά: Καθώς το παιγνίδι της αγοράς μας αποτελεί θέμα που αφορά μόνο τους ξένους αυτό που δεν πρέπει να παραλείψουμε να λάβουμε υπόψη είναι οι εισροές στα ξένα αμοιβαία κεφάλαια που συντελούνται με την επιστροφή της εμπιστοσύνης και της διάθεσης για ανάληψη ρίσκου.

Την αφύπνιση της εγχώριας αγοράς θα την δούμε κυρίως με την αναζωπύρωση της κινητικότητας στην περιφέρεια.

capital.gr