Η απάντηση των γαλακτοβιομηχανιών Κρίστης - Χαραλαμπίδης για τις τιμές γάλακτος στην Κύπρο

Η απάντηση των γαλακτοβιομηχανιών Κρίστης - Χαραλαμπίδης για τις τιμές γάλακτος στην Κύπρο


Για μήνες σιωπούσαν και δέχονταν το δημόσιο διασυρμό, τις κατηγορίες για δημιουργία καρτέλ και διάπραξης αισχροκέρδειας εις βάρος του Κύπριου καταναλωτή. Η υπομονή όμως έχει τα όριά της. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Χαραλαμπίδης και Εκτελεστικός Πρόεδρος της Κρίστης (και οι δύο του ελλαδικού ομίλου Vivartia), κ. Μάριος Καμπανελλάς, εξαπολύει μέσω του "Π", σφοδρή επίθεση κατά πολιτικών, αρμοδίων και όλων όσοι παρελαύνουν στα μέσα ενημέρωσης υποδυόμενοι τους προστάτες των καταναλωτών. Όχι μόνο απορρίπτει τις κατηγορίες που εκστομίζονται, αλλά προειδοποιεί ότι αυτή η απαράδεκτη νοοτροπία και εκστρατεία παραπληροφόρησης πλήττει μια από τις λίγες βιομηχανίες που απέμεινε στο νησί με απρόβλεπτες και μη αναστρέψιμες συνέπειες. Το κόστος των οποίων θα κληθεί να καταβάλει, όχι μόνο ο επιχειρηματίας, αλλά η οικονομία γενικότερα και ο καταναλωτής, τον οποίο υποτίθεται προσπαθούν να προστατέψουν όλοι οι πιο πάνω.


Υπάρχει σήμερα η εντύπωση σε πολύ κόσμο ότι λειτουργεί καρτέλ μεταξύ εμπλεκομένων επιχειρήσεων στην αλυσίδα του γάλακτος. Πώς το σχολιάζετε;


Δυστυχώς πρέπει να συμφωνήσω μαζί σας ότι κάποιοι συστηματικά προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση στο κοινό ότι υπάρχει καρτέλ στην αγορά γάλακτος. Πρόκειται για μια προσπάθεια απαλλαγής ευθυνών για τις αυξήσεις στις τιμές διαφόρων προϊόντων με την απλοϊκή εξήγηση ότι γίνονται διάφορες συμφωνίες, στην προκειμένη περίπτωση μεταξύ των εμπλεκομένων στην αλυσίδα του γάλακτος. Έτσι αρχίζει η συστηματική παραπληροφόρηση του κοινού διανθισμένη με μπόλικο λαϊκισμό. Με αυτή την προσέγγιση κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να ερευνήσει τους πραγματικούς λόγους και να σχεδιάσει οποιεσδήποτε ενέργειες που θα βοηθήσουν να περιορισθεί η επιβάρυνση του καταναλωτή.


Ανησυχούμε πραγματικά ότι αυτή η αντιμετώπιση των θεμάτων θα οδηγήσει ολόκληρο τον κλάδο που έχει σχέση με το γάλα στην καταστροφή και στο κλείσιμο ακόμη μιας δραστηριότητας παραγωγικής, από τις λίγες που έμειναν στον τόπο μας. Σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα οι αγελαδοτρόφοι, οι γαλακτοβιομηχανίες και γενικά όλος ο κλάδος. Ποιοι ενδιαφέρθηκαν για αυτά; Πέστε μας εσείς τι έγινε με την προσπάθεια εγγραφής του χαλουμιού που θα βοηθούσε λίγο τους τυροκόμους; Έχουμε επίσης το φαινόμενο της δαιμονοποίησης του κέρδους από τους ίδιους κύκλους. Αυτοί που επιμένουν ότι οργανωμένα πρέπει να προσελκύσουμε ξένα κεφάλαια και επενδύσεις στον τόπο μας, την ίδια στιγμή μιλούν για αισχροκέρδεια αναφερόμενοι σε κέρδη που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν και τα οποία σε οποιαδήποτε περίπτωση προέρχονται από καθόλα νόμιμες δραστηριότητες. Ποιο μήνυμα δίνουμε σε οποιονδήποτε επενδυτή σκέφτεται να δραστηριοποιηθεί στην Κύπρο με δηλώσεις του τύπου : αισχροκερδούν οι γαλακτοβιομηχανίες; Τέλος πάντων, πωλούν γάλα όχι ναρκωτικά ή οτιδήποτε άλλο παράνομο είδος, για να μιλούμε για αισχροκέρδεια.


Μπορώ να σας δώσω ενδεικτικά παραδείγματα παραπληροφόρησης που νομίζω εύκολα θα θυμηθείτε από ποιους λέχθηκαν.


* "Οι βιομηχανίες γάλακτος κερδίζουν 11 εκατ. λίρες το χρόνο".

Καμία απολύτως σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Σε περίπτωση που υπήρχαν τέτοια κέρδη στον κλάδο να είστε βέβαιοι ότι πολλοί θα επένδυαν και θα έμπαιναν σε αυτή την αγορά". Καλέσαμε και ανοίξαμε τα βιβλία μας σε αρκετούς από αυτούς που μας κατηγορούν για αισχροκέρδεια. Τους δείξαμε ότι η κερδοφορία μας είναι πολύ χαμηλότερη από αυτό που δικαιολογούν οι επενδύσεις μας και ο κύκλος εργασιών μας. Αυτοί όμως επιμένουν για δικούς τους λόγους.



* "Να μειώσουν οι γαλακτοβιομηχανίες τις τιμές του γάλακτος αφού έπεσε η τιμή των καυσίμων".

Σε καμία περίπτωση τους τελευταίους 18 μήνες δεν αυξήσαμε την τιμή λόγω των καυσίμων. Όλες οι αυξήσεις τιμών του γάλακτος οφείλονται σε αύξηση της τιμής της πρώτης ύλης και στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται με αρκετή καθυστέρηση μετά την αύξηση στην τιμή της πρώτης ύλης. Αυτός εξάλλου είναι όρος και δέσμευση μας έναντι της ΕΠΑ. Από την τελευταία αύξηση οι γαλακτοβιομηχανίες μας παίρνουν κατά μέσο όρο 2.3 σεντ ευρώ ανά λίτρο περισσότερα και πληρώνουν στους αγελαδοτρόφους το γάλα κατά 2.7 σεντ το λίτρο πιο ακριβά.


Παρατηρούμε επίσης το φαινόμενο της λήψης απόφασης για την ύπαρξη ή μη καρτέλ από οποιονδήποτε έχει πρόσβαση στα μέσα επικοινωνίας ΠΡΙΝ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ αποφασίσει οτιδήποτε. Πού πάει η ανεξαρτησία της Επιτροπής όταν αυτά λέγονται από επίσημα χείλη; Πώς μπορούμε εμείς να προστατευθούμε;
Για αυτούς που μιλούν για καρτέλ πρέπει να σημειώσουμε ότι ένα καρτέλ είτε πιέζει τον αμέσως προηγούμενο κρίκο της εφοδιαστικής αλυσίδας, δηλαδή στην περίπτωση μας τους προμηθευτές μας αγελαδοτρόφους, είτε τον επόμενο, δηλαδή τους λιανοπωλητές. Αν υπήρχε λοιπόν καρτέλ στο οποίο αναμείχθηκαν οι γαλακτοβιομηχανίες πώς και επιτρέψαμε τα πιο κάτω: * Το περιθώριο κέρδους των λιανοπωλητών στο φρέσκο γάλα από 8 με 10% που ήταν μέχρι το 2001, βρίσκεται σήμερα περίπου στο 20%.


* Τους πωλούμε ένα προϊόν που είτε θα πωλήσουν σε τρεις μέρες ή θα μας το επιστρέψουν. Μας πληρώνουν κατά μέσο όρο σε 80 μέρες.


* Στα ξενοδοχεία και άλλες κλειστές αγορές που συνήθως επιλέγουν μόνο μία μάρκα η μέση τιμή μας δεν καλύπτει το κόστος μας. Και εισπράττουμε κατά μέσο όρο σε 8 μήνες την αξία των πωλήσεων μας από αυτούς τους πελάτες.


* Κάνουμε προωθητικά προγράμματα με μειώσεις τιμών τα οποία ακολουθεί και ο ανταγωνιστής με αποτέλεσμα να χάνουμε όλοι.


* Οι αγελαδοτρόφοι ήταν δεσμευμένοι με όλες τις γαλακτοβιομηχανίες με συμβόλαιο και καθορισμένες τιμές μέχρι τον Ιούνιο του 2009. Λόγω αύξησης στις τιμές των ζωοτροφών στο τέλος του 2007 επιβάλλουν αύξηση 15% περίπου στην τιμή της πρώτης ύλης. Το αποδεχόμαστε όλες οι γαλακτοβιομηχανίες παρά την ύπαρξη συμβολαίου.


* Ένα καρτέλ - αν υπάρχει - μήπως δεν θα μπορούσε να ελέγξει όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί που συμμετέχουν σε αυτό;


Πού ήταν αυτοί που μιλούν για καρτέλ όταν πέρυσι στο τέλος Μαΐου ο Παγκύπριος Οργανισμός Αγελαδοτρόφων καταγγέλθηκε από την εταιρεία μας στην ΕΠΑ για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης και για συνεννόηση με τους ανταγωνιστές μας που είχε σαν αποτέλεσμα να μας μειώσουν την πρώτη ύλη από 70 τόνους την ημέρα σε 10, να πάρουν από την εταιρεία μας μερίδια αγοράς και να τα δώσουν στον ανταγωνιστή μας; Μήπως δεν λειτούργησε εκεί το καρτέλ μεταξύ των εμπλεκομένων με κίνδυνο να κλείσουμε τις βιομηχανίες μας και μας λεν ότι καρτέλ λειτουργεί σήμερα; Πρόκειται για παραμύθια.


Πρέπει επιτέλους όλοι οι εμπλεκόμενοι να αφήσουν αυτές τις εύκολες εξηγήσεις σχετικά με την αύξηση της τιμής του γάλακτος και να μελετήσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει όλος ο κλάδος της γαλακτοβιομηχανίας στην Κύπρο και να συνδράμουν στη διατήρησή του. Η συνέχιση της σημερινής κατάστασης, όπου οι αρμόδιοι και γενικά αυτοί που εμπλέκονται θεωρούν τα προβλήματα ευκαιρία για λαϊκισμό, μεγαλώνει τα προβλήματα και δημιουργεί αμφιβολίες για το μέλλον ολόκληρου του κλάδου.


Το πλήγμα που δεχτήκαμε σαν γαλακτοβιομηχανίες από τα λάθη άλλων και τον λαϊκισμό που αφορούσε τα θέματα των αφλατοξινών, του αφθώδους πυρετού και της ακρίβιας, ήταν τεράστιο. Μας γονάτισε στην κυριολεξία. Ο καταναλωτής οδηγήθηκε σε άλλες επιλογές όπως το γάλα εβαπορέ, μακράς διαρκείας ή ακόμη και το ζαχαρούχο.

Ακριβή πρώτη ύλη, υψηλό κόστος μεταφοράς και αναλύσεων
Οι τιμές πώλησης γάλακτος στην Κύπρο είναι από τις ακριβότερες στον κόσμο. Είναι αυτό απόδειξη ότι κάπου στην όλη αλυσίδα υπάρχει καρτέλ; Ή υπάρχουν άλλοι λόγοι; Πραγματικά οι τιμές πώλησης του φρέσκου λευκού γάλακτος στην Κύπρο είναι από τις πιο ψηλές στην Ευρώπη. Τονίζω του λευκού γάλακτος διότι στην περίπτωση των εμπλουτισμένων, όπως του γάλακτος με μειωμένη λακτόζη delact, η τιμή πώλησής του στην Κύπρο είναι από τις πιο χαμηλές στην Ευρώπη. Βέβαια να εξηγήσουμε γιατί αυτό συμβαίνει. Η πρώτη ύλη στην Κύπρο, το νωπό αγελαδινό γάλα, είναι το πιο ακριβό σε όλη την Ευρώπη. Μου δίνετε τώρα την ευκαιρία να δώσω σωστές πληροφορίες στον κόσμο διότι συστηματικά παραπλανείται σε αυτό το θέμα. Το νωπό αγελαδινό γάλα στοιχίζει στις γαλακτοβιομηχανίες από τις αρχές του 2008 μεταξύ 51 - 53 σεντ ευρώ το λίτρο, ανάλογα με την περιεκτικότητα λίπους και πρωτεΐνης. Σας παρακαλώ να κοιτάξετε όλα τα δημοσιεύματα των τελευταίων 6 μηνών και θα δείτε ότι μιλούν για 48- 49 σεντ. Αναφέρονται στην τιμή που εισπράττει ο παραγωγός αγελαδοτρόφος ενώ σε αυτή, για να φτάσεις στο κόστος της γαλακτοβιομηχανίας, πρέπει να προσθέσεις το κόστος μεταφοράς τουλάχιστον. Επιπλέον οι βιομηχανίες επωμίζονται το κόστος αναλύσεων και το πλύσιμο των βυτιοφόρων μεταφοράς. Από την 1η Ιουλίου 2008 το κόστος ανά λίτρο νωπού αγελαδινού γάλακτος είναι 54 - 56 σεντ.


Για σκοπούς σύγκρισης σας αναφέρω ότι η τιμή στην Γερμανία είναι 34-35 σεντ και στην Ελλάδα 44-46 σεντ. Σε αυτές τις χώρες όπως και σε όλες της Ευρώπης η τιμή της πρώτης ύλης μεταβάλλεται κατά περιόδους προς τα πάνω όμως και προς τα κάτω. Στην Κύπρο τα τελευταία 5 χρόνια έχουμε μόνο αυξήσεις. Οι λόγοι για τους οποίους η πρώτη ύλη είναι η πιο ακριβή στην Ευρώπη δεν είναι του παρόντος να εξηγηθούν. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρω ότι το κόστος της πρώτης ύλης είναι κάτι περισσότερο από το 50% της χονδρικής τιμής που το πωλούν οι γαλακτοβιομηχανίες. Εάν θεωρήσουμε ότι η λιανική τιμή ενός λίτρου λευκού παστεριωμένου γάλακτος είναι 1,28 ευρώ στην Κύπρο, το κόστος της πρώτης ύλης περίπου 55 σεντ, τότε εύκολα υπολογίζουμε ότι από τον παραγωγό μέχρι τον καταναλωτή η διαφορά είναι περίπου 2.32 φορές το κόστος της πρώτης ύλης. Αν αυτό ίσχυε και στην Γερμανία, με κόστος πρώτης ύλης περίπου 34 σεντ το λίτρο, τότε η τιμή για τον καταναλωτή θα ήταν 78 σεντ το λίτρο. Λοιπόν σας πληροφορώ ότι είναι πολύ πιο πάνω. Ο λόγος που σας δίνω αυτό το παράδειγμα είναι για να αντιληφθείτε ότι για τις Κυπριακές γαλακτοβιομηχανίες τα περιθώρια κέρδους είναι συγκριτικά πολύ πιο μικρά.
Άλλοι λόγοι που κάνουν το φρέσκο γάλα το πιο ακριβό στην Ευρώπη είναι η ανάγκη οι περισσότερες πρώτες ύλες να εισάγονται από το εξωτερικό με επιβαρύνσεις μεταφορικών, κλπ.


Ο κυριότερος όμως λόγος είναι το μικρό μέγεθος της αγοράς μας. Αυτό καθορίζει μικρές παραγωγές, οπότε τα σταθερά έξοδα του εργοστασίου κατανέμονται σε μικρές ποσότητες. Ένα σημαντικό κόστος για τις βιομηχανίες μας είναι αυτό της διανομής και των επιστροφών. Το φρέσκο γάλα έχει ημερομηνία λήξης πέντε μέρες και αυτό σε υποχρεώνει να παίρνεις επιστροφές από τους πελάτες, τις οποίες επιβαρύνεται η βιομηχανία. Επίσης οι επισκέψεις για πώληση και τοποθέτηση του προϊόντος στα ψυγεία του πελάτη είναι τουλάχιστον μία φορά την ημέρα και σε αρκετές περιπτώσεις 2 και 3 φορές την ημέρα. Υπάρχουν καταστήματα τα οποία εξυπηρετούμε 365 μέρες το χρόνο. Μπορείτε σίγουρα, αν σας δώσω μερικά αριθμητικά στοιχεία, να υπολογίσετε τη διαφορά για παράδειγμα στο κόστος διανομής μιας Γερμανικής γαλακτοβιομηχανίας, σε σχέση με το δικό μας. Έστω ότι μια επίσκεψη πωλητή μας σε πελάτη στοιχίζει 5 ευρώ, ενώ του αντίστοιχου στην Γερμανία 8 ευρώ. Ο πωλητής μας θα παραδώσει για παράδειγμα 24 λίτρα γάλα και ο Γερμανός 120 λίτρα. Κάντε το κόστος ανά λίτρο και θα δείτε την τρομακτική διαφορά. Μας στοιχίζει τρεις φορές περισσότερα.

Η συγχώνευση Χαραλαμπίδης - Κρίστης
Δύο ή τρεις ανταγωνιστές
Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι η συγχώνευση των δύο γαλακτοβιομηχανιών, Χαραλαμπίδης και Κρίστης, επέδρασε αρνητικά στα συμφέροντα του καταναλωτή. Ζητήθηκε από τον κ. Καμπανελλά να σχολιάσει το θέμα. Τι μερίδιο στην αγορά γάλακτος κατέχουν οι εταιρείες της Vivartia (Χαραλαμπίδης - Κρίστης) και με ποια επιχειρηματολογία η ΕΠΑ επέτρεψε στις δύο να βρεθούν κάτω από τον ίδιο έλεγχο; Επιχειρηματικά - εμπορικά γιατί ήταν αναγκαία η εξαγορά των δύο; Μήπως μόνος στόχος ήταν η απόκτηση "δεσπόζουσας θέσης";
Κατ' αρχήν επιτρέψετε μου να διευκρινίσω ότι δεν απαγορεύεται κάποιο προϊόν ή εταιρεία να κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά. Αυτό που είναι παράνομο είναι η κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης. Επομένως η ΕΠΑ παρεμβαίνει μόνο στην περίπτωση κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης.


Στην περίπτωση της συγκέντρωσης των εταιρειών Χαραλαμπίδης και Κρίστης που εγκρίθηκε από την ΕΠΑ τον Απρίλιο του 2007 είναι συζητήσιμο κατά πόσο υπάρχει θέμα δεσπόζουσας θέσης λαμβάνοντας υπόψη, ότι αναφερόμαστε σε μια αγορά όπου δεν υπάρχουν οποιαδήποτε εμπόδια εισόδου νέων παστεριωτών και ο μοναδικός άλλος ανταγωνιστής κατέχει μερίδιο περίπου 38%.


Στη διαδικασία μελέτης της συγκέντρωσης από την ΕΠΑ εξηγήσαμε ότι το μέγεθος της Κυπριακής αγοράς αποδεδειγμένα δεν επιτρέπει τη δραστηριοποίηση τριών παστεριωτών. Τόσο η Χαραλαμπίδης όσο και η Κρίστης με βάση τα ελεγμένα από εξωτερικούς ελεγκτές αποτελέσματα τους είτε σημείωναν ζημιές ή δεν είχαν ικανοποιητική κερδοφορία στο φρέσκο παστεριωμένο γάλα. Παρόμοια αποτελέσματα πιστεύουμε ότι έχει και ο ανταγωνιστής μας.
Με αυτά τα αποτελέσματα η Κρίστης μελετούσε ήδη σοβαρά το ενδεχόμενο να σταματήσει την παραγωγή και διάθεση φρέσκου παστεριωμένου γάλακτος, άρα και σε αυτή την περίπτωση θα παρέμεναν μόνο δύο παστεριωτές στην αγορά. Δείξαμε επίσης ότι μετά την είσοδο στην αγορά του τρίτου παστεριωτή οι αυξήσεις στην τιμή για τον καταναλωτή ήταν πιο συχνές και μεγαλύτερες από ό,τι στην περίοδο που στην αγορά ευρίσκοντο μόνο δύο παστεριωτές.


Ασφαλώς στην ΕΠΑ επεξηγήθηκαν οι λόγοι για τους οποίους πιστεύαμε ότι η συνένωση της Χαραλαμπίδης με την Κρίστης θα είναι επωφελής για τον καταναλωτή και την οικονομία του τόπου γενικότερα. Το κυριότερο επιχείρημα ήταν ότι η συνένωση θα προσφέρει ευκαιρίες για συνέργειες, οικονομίες κλίμακος μέσα από τις οποίες ο καταναλωτής θα παίρνει καλύτερο ποιοτικά προϊόν, σε πιο καλή τιμή.
Τέλος η ΕΠΑ, για την έγκριση της συγκέντρωσης, έθεσε όρους τους οποίους εμείς είχαμε αποδεχθεί, συγκεκριμένα:


1. Η Κρίστης να σταματήσει την παραγωγή και διάθεση σοκολατούχου γάλακτος μειώνοντας έτσι το μερίδιο της συνενωμένης εταιρείας κατά 11 ποσοστιαίας μονάδες



2. Η Χαραλαμπίδης και Κρίστης για περίοδο τριών ετών να αλλάζουν την χονδρική τιμή του φρέσκου γάλακτος ΜΟΝΟ ανάλογα με την αύξηση ή μείωση στην τιμή που αγοράζουν την πρώτη ύλη. Επιπρόσθετα η αύξηση στην τιμή πώλησης λόγω αύξησης των άλλων συντελεστών κόστους ( εργατικό, συσκευασία, καύσιμα, ηλεκτρισμός κλπ.) θα περιορίζεται στο £0,01 σεντ (€0,017) ανά λίτρο για κάθε χρόνο.

Πώς λειτουργεί η αγορά στην Κύπρο
Νοοτροπίες και πρακτικές

Μόλις αλλάξουν κάποιες ισορροπίες (π.χ. μεταβολή στο κόστος πρώτης ύλης) αρχίζουν ομαδικές αντιδράσεις. Στο τέλος το πρόβλημα καταλήγει και επιλύεται στο γραφείο κάποιου υπουργού, γύρω από το οποίο κάθονται όλοι οι ενδιαφερόμενοι. Μήπως τελικά η νοοτροπία της προσυνεννόησης είναι ριζωμένη βαθιά στην της κυπριακή κοινωνία και μάλιστα ενισχύεται από τις διαδικασίες; Δυστυχώς υπάρχει μια νοοτροπία ελεγχόμενης αγοράς όχι όμως προσυνεννόησης. Μην ξεχνάμε ότι πριν από 7 χρόνια το φρέσκο γάλα ήταν ελεγχόμενο είδος, με απόλυτη παρέμβαση του Υπουργείου Εμπορίου στον καθορισμό της τιμής πώλησης και των περιθωρίων κέρδους των εμπλεκομένων. Παραδοσιακά ο κλάδος της αγελαδοτροφίας τύγχανε της φροντίδας και της προστασίας πολιτικών παραγόντων του τόπου λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Επίσης οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι πολιτικοί προϊστάμενοι δείχνουν σταθερά μια ευαισθησία στο θέμα γάλα αφού το θεωρούν βασικό είδος διατροφής.


Όλοι δυσκολεύονται να δεχθούν ότι και στο γάλα λειτουργούν πια οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς. Απαιτείται χρόνος και διάθεση για να εφαρμοσθεί αυτό.


Βρεθήκαμε και εμείς μια φορά μπροστά στο δίλημμα να ανταποκριθούμε θετικά ή αρνητικά σε πρόσκληση Υπουργού που είχε ως αντικείμενο την ανάγκη αύξησης της τιμής της πρώτης ύλης και ποιος θα την επιβαρυνόταν. Τελικά εμείς αρνηθήκαμε γραπτώς να συμμετάσχουμε, τονίζοντας ότι αυτά τα θέματα επιλύονται μέσα από τους μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς και όχι με πολιτικές αποφάσεις και παρεμβάσεις.

Ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται εναντίον σας είναι πως όταν ακριβαίνει για παράδειγμα η τιμή των σιτηρών στις διεθνείς αγορές, αμέσως και με ευκολία οι έμποροι πωλούν τα προϊόντα τους πιο ακριβά στους κτηνοτρόφους, αυτοί το γάλα τους στις βιομηχανίες, αυτές στις υπεραγορές και στο τέλος ο καταναλωτής πληρώνει την ακριβότερη τιμή χωρίς να έχει επιλογή. Ποτέ, κανένας στην όλη αλυσίδα δεν φαίνεται να ζημιώνει. Κάτι που συμβαίνει σε αρκετές άλλες εταιρείες. Δεν θα μπορούσε για παράδειγμα μια γαλακτοβιομηχανία να προ-αγοράσει γάλα ή ένας κτηνοτρόφος ζωοτροφές και στο τέλος (έστω και για κάποιο μικρό διάστημα) να υπάρξουν σαφώς διαφοροποιημένες τιμές; Δεν θα μπορούσε κάποιος να πωλεί το γάλα του με μικρότερο περιθώριο κέρδους ή ακόμη και στην ζημιά του για να κερδίσει μερίδιο αγοράς; Το ερώτημά σας επιβεβαιώνει αυτό που ανέφερα ήδη για τις λανθασμένες εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινή γνώμη για όλους που συμμετέχουν στην αλυσίδα γάλακτος. Ασφαλέστατα σε πολλές περιπτώσεις υποχρεωθήκαμε να ζημιώνουμε, όπως και οι αγελαδοτρόφοι.



Παράδειγμα οι αγελαδοτρόφοι είχαν σημαντικότατη αύξηση στο κόστος τους λόγω των ζωοτροφών από το καλοκαίρι του 2007. Περίμεναν μέχρι τον Ιανουάριο του 2008 για να πάρουν αύξηση στην τιμή τους. Οι γαλακτοβιομηχανίες τις περισσότερες φορές απορροφούν το επιπρόσθετο κόστος από την αύξηση της τιμής των πρώτων υλών για 1 και 2 μήνες, πριν καταφύγουν στην αύξηση της τιμής των προϊόντων τους.


Σχετικά με την πιθανότητα κάποια βιομηχανία να επιλέξει να πωλεί σε χαμηλότερη τιμή για να αυξήσει το μερίδιο αγοράς, πρόκειται για πολύ δύσκολο και επικίνδυνο εγχείρημα. Το πιο πιθανό σενάριο είναι ο ανταγωνιστής να σε ακολουθήσει. Προσφέρουμε στον καταναλωτή ένα προϊόν που δεν έχει έντονα σημεία διαφοροποίησης για να του δημιουργήσουν σταθερότητα στην μάρκα που επιλέγει και είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε στις τιμές. Αυτό πιστεύουμε εξηγεί και το ότι οι τιμές μας είναι στα περισσότερα είδη η ίδια. Διαφοροποιήσεις στις τιμές υπάρχουν σε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως το σοκολατούχο Χαραλαμπίδης κ.α.


Στον υπόλοιπο κόσμο το γάλα μακράς διαρκείας πωλείται περισσότερο από το "φρέσκο". Στην Κύπρο (και την Ελλάδα) όχι. Αν αλλάξουν οι συνήθειες θα μπορέσουν να πέσουν οι τιμές χωρίς να αποβαίνει εις βάρος της ορθής διατροφής; Μήπως η αντίληψη ότι το "φρέσκο" είναι πολύ καλύτερο από το UHT συντηρείται από το σύστημα ώστε να μην είναι η εφικτή η εισαγωγή φθηνότερου γάλατος από ξένες χώρες, μια και δεν υπάρχει χρόνος για μεταφορά "φρέσκου" γάλατος κάτι που δεν ισχύει για το UHT. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους σε άλλες χώρες υποχρεωτικά πωλείται περισσότερο το γάλα μακράς διάρκειας. Αυτοί οι λόγοι δεν ισχύουν στην Κύπρο οπότε σωστά ο Κύπριος καταναλωτής επιλέγει το ανώτερο φρέσκο γάλα.


Η Κρίστης είναι η μοναδική γαλακτοβιομηχανία στην Κύπρο που μπορεί να παράγει γάλα μακράς διάρκειας. Το κόστος του τελικού προϊόντος δεν είναι χαμηλότερο αφού ξεκινά με το ίδιο κόστος πρώτης ύλης. Το μοναδικό κόστος που θα μειωθεί είναι αυτό της διανομής διότι το μακράς διάρκειας σου επιτρέπει να το παραδίνεις στην αγορά μία φορά την εβδομάδα ή και πιο αραιά.


Η αντίληψη ότι το φρέσκο είναι πολύ καλύτερο δεν συντηρείται από κανένα σύστημα. Είναι ξεκάθαρα θέμα επιλογής του καταναλωτή. Το φρέσκο έχει πολύ διαφορετική γεύση και μπορεί να καταλάβει τη διαφορά οποιοσδήποτε καταναλωτής. Πιστεύουμε ότι ο Κύπριος καταναλωτής πρέπει να νιώθει ευτυχής που του προσφέρεται φρέσκο παστεριωμένο γάλα εξαιρετικής ποιότητας. Και ο Κύπριος καταναλωτής έκανε την επιλογή του, φρέσκο γάλα ψηλής ποιότητας. Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικότατα βήματα στο θέμα της ποιότητας των προϊόντων μας και ο Κύπριος καταναλωτής μπορεί να είναι σίγουρος για την ασφάλεια και τη διατροφική αξία των προϊόντων μας. Οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν επενδύσει και συνεχίζουν να επενδύουν πολλά εκατομμύρια ευρώ τόσο για να βελτιώνουν τα προϊόντα τους όσο και για να προσαρμόζονται στους όλο και αυστηρότερους κανονισμούς υγιεινής και ασφάλειας, είτε αυτοί προέρχονται από την ΕΕ είτε από τα αρμόδια σώματα στην Κύπρο.

POLITIS