Είναι βιώσιμη η αύξηση του ΑΕΠ της Κίνας;

Είναι βιώσιμη η αύξηση του ΑΕΠ της Κίνας;


Εκείνοι που πιστεύουν ότι η Κίνα είναι μια ασταμάτητη οικονομική μηχανή, ας δουν τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν για την ανάπτυξη του τρίτου τριμήνου, ένα εντυπωσιακό 8,9%, έναντι 7,9% στο δεύτερο τρίμηνο.

Αυτό θεωρείται ως απόδειξη ότι τα μαζικά μέτρα στήριξης του Πεκίνου ύψους 586 δισεκατομμυρίων δολαρίων και η εκρηκτική εκτίναξη των δανείων-1,27 τρισεκατομμύρια δολάρια σε νέα δάνεια και άνοδος περισσότερο από 150% αυτό το έτος-προστάτευσαν την Κίνα από τις χειρότερες συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Και τώρα; Το Πεκίνο θα αρχίσει να απεξαρτάται από την κρατική στήριξη (το 6,2% της αύξησης του ΑΕΠ της Κίνας κατά 7,1% στο πρώτο μισό του χρόνου προήλθε από επενδύσεις) και θα αρχίσει να στηρίζεται περισσότερο σε πιο μακροπρόθεσμα βιώσιμες οικονομικές κινητήριες δυνάμεις, όπως η ιδιωτική κατανάλωση.

Ήδη υπάρχουν ενδείξεις πως η Κίνα τα καταφέρνει, λένε οι αισιόδοξοι. Εκτός από τις δημόσιες επενδύσεις - το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης της τάξης του 33,4% σε επενδύσεις σε πάγια περιουσιακά στοιχεία κατά τη διάρκεια των πρώτων εννέα μηνών προέρχονταν από δαπάνες από τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης-η κινεζική οικονομία παρουσιάζει "μια αναγέννηση σε ιδιωτικές επενδύσεις σε ακίνητα και ένα δυνατό καταναλωτικό τομέα", γράφει ο Jing Ulrich, Διευθύνων Σύμβουλος & Πρόεδρος της China Equities & Commodities με έδρα το Χονγκ Κονγκ που ανήκει στη JP Morgan. "Τα πιο πρόσφατα οικονομικά στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομική ανάκαμψη της Κίνας διευρύνεται", συνεχίζει, επισημαίνοντας τη μείωση των αποθεμάτων απούλητων κατοικιών.

Η αύξηση των λιανικών πωλήσεων κατά 15,1% στα τρία πρώτα τρίμηνα θεωρείται επίσης κάτι ενθαρρυντικό, καθώς και η αύξηση 9,3% στα αστικά εισοδήματα και 8,5% στην ύπαιθρο. Η Κίνα έχει αρχίσει "να εφαρμόζει την στρατηγική εξόδου της, που είναι η σταδιακή μείωση του επιπέδου των μέτρων στήριξης (πιστωτικά ιδρύματα και δαπάνες υποδομής) ως απάντηση στην αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων και της κατανάλωσης", γράφει ο αναλυτής Andy Rothman της CLSA Asia-Pacific Markets.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, πολλοί αρχίζουν να αμφισβητούν το πόσο εύκολο θα είναι για την Κίνα να σπάσει την εξάρτησή της από τις κρατικές δαπάνες ώστε να καταστεί μια πιο βιώσιμη και ισορροπημένη οικονομία. Φυσικά, δηλωμένος στόχος του Πεκίνου είναι η οικοδόμηση μιας οικονομίας που βασίζεται περισσότερο στην καινοτομία, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, μία οικονομία όπου η ανάπτυξη βασίζεται περισσότερο στον Κινέζο καταναλωτή, και όχι τόσο στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους όπως πριν.

Όμως, η κατανάλωση έχει στην πραγματικότητα μειωθεί από 45% του ΑΕΠ πριν από μια δεκαετία σε περίπου 35% σήμερα. Το ιστορικό της Κίνας στη δημιουργία πραγματικά καινοτόμων επιχειρήσεων μέχρι σήμερα είναι άσχημο, και η συντριπτική πλειοψηφία των νέων δανείων (όπως πριν) πηγαίνει σε κρατικές εταιρείες με καλές διασυνδέσεις και όχι σε μικρότερες, ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Επίσης ανησυχητική είναι η αυξανόμενη πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα στην κινεζική οικονομία. Τη Δευτέρα, Η Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης & Μεταρρύθμισης της Κίνας προειδοποίησε ότι η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα επιβαρύνει έξι βιομηχανικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των χάλυβα, τσιμέντου, γυαλιού, χημικών, άνθρακα, παραγωγής σιλικόνης και εξοπλισμού αιολικής ενέργειας. Και ενώ η Κίνα λέει ότι λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου - έχει πει στις τράπεζες να περιορίσουν τα δάνεια σε αυτούς τους τομείς - υπάρχουν, επίσης, ολοένα και περισσότερες ενδείξεις ότι το Πεκίνο είναι όλο και περισσότερο προστατευτικό, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης ενός διατάγματος "αγοράζω τοπικά" για όλες τις κυβερνητικές αγορές.

Εν τω μεταξύ, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Κίνας λέει πως η οικονομική μάχη δεν έχει ακόμη κερδηθεί "Οι βάσεις για την οικονομική ανάκαμψη ακόμη πρέπει να παγιωθούν, και η ανεπαρκής εξωτερική ζήτηση εξακολουθεί να είναι σοβαρή, με το επίπονο έργο της επέκτασης της εσωτερικής ζήτησης και για την προσαρμογή των δομών", αναφέρει σε ανακοίνωσή της. Η Κίνα πρέπει να "διατηρήσει τη συνοχή και τη σταθερότητα των μακρο-οικονομικών πολιτικών [και] ... να επιμείνει στην ενεργητική δημοσιονομική πολιτική και στις κάπως επιεικής νομισματικές πολιτικές," συνέχισε. Μην περιμένετε ακόμα ένα τέλος στις κρατικές δαπάνες.

capital.gr