Ένα ράλι διαφορετικό από τα άλλα!

Ένα ράλι διαφορετικό από τα άλλα!


Το χρηματιστηριακό ράλι από τα χαμηλά του Μαρτίου έχει εκπλήξει ευχάριστα όσους το πίστεψαν και έχει δυσαρεστήσει εκείνους που παρέμειναν στο περιθώριο, περιμένοντας να διορθώσει η αγορά για να μπουν.

Όμως, το τωρινό χρηματιστηριακό ράλι διαφέρει σε αρκετά σημεία από προηγούμενα κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες εκπλήξεις στο μέλλον, που καλό θα ήταν να τις γνωρίζουμε.

Δύο περίπου χρόνια από την εκδήλωση της πιστωτικής κρίσης που αποτέλεσε το προοίμιο της οικονομικής κρίσης, η μόχλευση στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα παραμένει υψηλή.

Οι εκτιμήσεις θέλουν η υπερβάλλουσα μόχλευση στις ΗΠΑ, στη Γερμανία, στη Βρετανία και στην Ιαπωνία να ξεπερνά το ποσό των 7 τρισ. δολαρίων.

Το συνολικό χρέος των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και του Δημοσίου πλησιάζει το 290% του σωρευτικού ΑΕΠ των προαναφερθέντων χωρών και είναι υψηλότερο από το 250% του ΑΕΠ που δείχνει η τάση.

Η περίπτωση των αμερικανικών νοικοκυριών είναι χαρακτηριστική.

Με το ποσοστό αποταμίευσης στο 7% περίπου και την υπόθεση ότι το ΑΕΠ θα αυξάνεται 2% ετησίως, υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν 2 χρόνια για να μειωθεί το χρέος τους προς το ΑΕΠ κάτω από το 90% του ΑΕΠ από 100,3% πρόσφατα.

Από τη στιγμή που η μόχλευση είναι γενεσιουργός αιτία της οικονομικής κρίσης, φαίνεται ανησυχητικό το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η τελευταία δύο χρόνια μετά.


Όμως, η υπερβάλλουσα μόχλευση δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα.

Ο δυνητικός ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ των μεγάλων οικονομιών εκτιμάται ότι θα είναι χαμηλότερος τα επόμενα χρόνια σε σχέση με τις δύο προηγούμενες δεκαετίες.

Οι εξηγήσεις είναι απλές.

Ο κρατικός παρεμβατισμός και το αυστηρότερο κανονιστικό πλαίσιο θα ενισχύουν μεν το αίσθημα ασφάλειας, αλλά θα αποθαρρύνουν την ανάληψη ρίσκου που συχνά συνδέεται με καινοτομίες οι οποίες δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη στις καπιταλιστικές κοινωνίες.

Επιπλέον, ο πληθυσμός στην ευρωζώνη και στην Ιαπωνία γηράσκει και αυτό δεν ευνοεί υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.

Ακόμα, η μείωση των επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ οδηγεί επίσης σε χαμηλότερους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης στο μέλλον.

Ένας άλλος λόγος είναι τα μικτά περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τον ιστορικό μέσο όρο.

Το αυστηρότερο κανονιστικό πλαίσιο που αναμένεται να επιβληθεί, η πιθανότητα αύξησης των συντελεστών με τους οποίους φορολογούνται τα κέρδη των επιχειρήσεων και η πιθανή άνοδος των τιμών των εμπορευμάτων εκτιμάται ότι θα πιέσουν τα περιθώρια κέρδους προς τον ιστορικό μέσο όρο.

Υπάρχουν ασφαλώς κι άλλοι λόγοι που κάνουν το τωρινό χρηματιστηριακό ράλι να διαφέρει από τα κλασικά του παρελθόντος, π.χ. το μεγάλο στοκ των απούλητων κατοικιών σε διάφορες χώρες.

Όλα τα ανωτέρω δημιουργούν προβληματισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήρθε το τέλος του ράλι που ξεκίνησε τον περασμένο Μάρτιο.

Είναι όμως χρήσιμο να τα γνωρίζουμε.

euro2day.gr