Ο Έλληνας Μπάφετ στα βήματα του Τσε...

Ο Έλληνας Μπάφετ στα βήματα του Τσε...


Το 1986 έγινε ένα σκάνδαλο στη Φολξβάγκεν και η μετοχή της είχε καταβαραθρωθεί. Πήγε στην ελβετική τράπεζα που διαχειριζόταν τα χρήματά του και τους είπε ότι ήθελε να αγοράσει μετοχές της Φόλξβαγκεν. Οι σύμβουλοι αντέδρασαν επισημαίνοντας τους κινδύνους κλπ κλπ. Μετά από επιμονή του, αγόρασαν τις μετοχές. Μέσα σε τρεις μήνες η τιμή της μετοχής διπλασιάστηκε. Όπως λέει ο ίδιος, καβάλησε το καλάμι και τον Οκτώβρη του 1987 έχασε τα κέρδη και άλλα κεφάλαια επιπλέον. Σε ηλικία 40 ετών λοιπόν αναγκάστηκε να καθίσει στα θρανία και να μαθητεύσει στα οικονομικά και δη τα χρηματιστηριακά. Έτσι από ανάγκη άρχισε να διαχειρίζεται τα περιουσιακά του στοιχεία από μόνος του. "Πότε δεν δανείστηκα για να αγοράσω μετοχές. Δεν ξέρω τι σημαίνει αέρας, φούσκες, συμβόλαια". Θεωρεί τον εαυτό του επενδυτή αξίας.
Όλο το κείμενο 3 Σχόλια
O άνθρωπος που είχα απέναντί μου δεν δίστασε να χαραμίσει ένα μέρος της περιουσίας του προκειμένου να μπλοκάρει την έξοδο μιας εισηγμένης από τη μητρική πολυεθνική, με εξευτελιστικούς όρους για τους μικρομετόχους. Όταν είδε τι πήγαινε να γίνει, αντί να πουλήσει και να ψάξει αλλού για ευκαιρίες, ανέβασε το ποσοστό όσο χρειάζονταν πάνω από το 10% για να μπλοκάρει τη δημόσια προσφορά.

«Μα αν θέλουν μπορεί να μην μοιράζουν ούτε μέρισμα, ούτε τίποτα;...» Του είχαν πει τότε.

«Δεν πειράζει είναι θέμα αξιοπρέπειας, δεν επιτρέπω στο καθένα να μας φέρεται σαν αποικιοκράτης κατακτητής. Εγώ τα ξέχασα τα λεφτά που επένδυσα, αλλά και αυτοί θα τα ξεχάσουν αυτά που ήξεραν. Δεν είμαστε όλοι μπανανοφάγοι...»

Πριν μερικούς μήνες μου έλεγε για την ανάγκη να υπάρξει κάποια σοβαρή και αξιόπιστη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των μικρομετόχων στη χώρα μας, με δικηγόρους και στελέχη που θα παρακολουθούν τα συμφέροντα των μικρομετόχων. «Δεν μπορούν κάποιοι να κλέβουν τις εταιρείες μπροστά στα μάτια των μετόχων και να μην έχουν συνέπειες...».

Καμία φωτογραφία του δεν κυκλοφορεί στον τύπο, ενώ δεν επιθυμεί να ακούγεται ούτε το όνομά του. Αντ’ αυτού προτιμά, όταν είναι αναγκαίο, να αναφέρεται το όνομα της εταιρείας μέσω της οποίας ελέγχει ποσοστά σε διάφορες εισηγμένες.

Υπάρχουν πολλοί στην αγορά που δεν είναι άσχετοι με το αντικείμενο του χρηματιστηρίου οι οποίοι παρακολουθούν συστηματικά τις επενδυτικές του κινήσεις. Αρκετές από αυτές έχουν αφήσει ιστορία για τον χρόνο που έγιναν και τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις που έγραψαν στη συνέχεια κατά την διάρκεια των ανοδικών κύκλων. Άλλες πάλι όχι... Αλλά έτσι είναι το χρηματιστήριο. Η σούμα είναι που μετράει.

Μια φορά κάποιος τον πίεζε να του δώσει κάποια καλή συμβουλή, μη γνωρίζοντας ότι απεχθάνεται τις πληροφορίες και την νοοτροπία των κερδοσκόπων.

«Εικονοστάσι έχεις στο σπίτι...;» τον ρώτησε ο άνθρωπος της σημερινής ιστορίας.

«Ναι...»

«Τόχεις καιρό;»

«Απ’ τον παππού μου..»

«Σε έχει βοηθήσει;»

«Μμμμ..»

«Κοίτα τι θα κάνεις. Σε κάποια άλλη γωνιά του σπιτιού θα πας να βάλεις όσες μετοχές του Τιτάνα μπορείς να αγοράσεις. Θα ανάβεις μπροστά τους τακτικά ένα καντήλι. Αυτό είναι προαιρετικό. Αν θέλεις τον κάνεις... Μετά από 10 χρόνια έλα να μου πεις αν βοηθήθηκες καθόλου....»

Οι κινήσεις του Έλληνα Μπάφετ, στηρίζονται στην απλούστερη και πιο αποτελεσματική χρηματιστηριακή φιλοσοφία. Αγορά καλών μετοχών από δυναμικές εταιρείες και αποθήκευση στο «μπαούλο» μέχρι να υπάρξουν υπερβολές. Το γεγονός ότι η τελευταία διόρθωση τον βρήκε να κατέχει σημαντικά ποσοστά σε αρκετές εταιρείες δεν τον πτόησε.

Για το τι μέλει γενέσθαι δεν κρύβει τα λόγια του: «Δεν ζούσα το ΄30 για να ξέρω. Δεν είμαι μάγος για να ξέρω τι θα γίνει, αλλά στο βαθμό που κάποιες εταιρείες θα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλά και οι μετοχές τους καλά θα πάνε. Αν σε κάτι δικαιώθηκα τα τελευταία χρόνια ήταν η απόφαση να απομακρυνθώ από τις τράπεζες.»

Ο άνθρωπος της ιστορίας μας ξεκίνησε να ασχολείται με το χρηματιστήριο στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 περίπου. Είχε μια επιχείρηση στο εξωτερικό η οποία πήγαινε καλά και τις αποταμιεύσεις του προσπαθούσε να τις εξασφαλίσει και να τις αυξήσει εμπιστευόμενος κάποιες ελβετικές τράπεζες.

Επί δεκαπέντε χρόνια όλες τις οικονομίες του τις τοποθετούσε σε ελβετικές τράπεζες. Μιλάμε για τις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80. Αυτό που κατάλαβε από αυτή τη σχέση ήταν ότι είχε να κάνει με ερασιτέχνες. (Δεν αναφέρω τη λέξη που χρησιμοποιεί ο ίδιος).

Το 1986 έγινε ένα σκάνδαλο στη Φολξβάγκεν και η μετοχή της είχε καταβαραθρωθεί. Πήγε στην ελβετική τράπεζα που διαχειριζόταν τα χρήματα του και τους είπε ότι ήθελε να αγοράσει μετοχές της Φόλξβαγκεν. Οι σύμβουλοι αντέδρασαν επισημαίνοντας τους κινδύνους κλπ κλπ. Μετά από επιμονή του, αγόρασαν τις μετοχές. Μέσα σε τρεις μήνες η τιμή της μετοχής διπλασιάστηκε. Όπως λέει ο ίδιος, καβάλησε το καλάμι και τον Οκτώβρη του 1987 έχασε τα κέρδη και άλλα κεφάλαια επιπλέον.

Αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισε να καθίσει για 2-2,5 χρόνια και να σπουδάσει οικονομικά προκειμένου να διαχειριστεί μόνος του την περιουσία του. Από τότε δεν τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση για όλους αυτούς τους οίκους που τραπεζώνουν τους πελάτες και λιώνουν στα χειροφιλήματα τις χήρες και τις κόρες των ανά την υφήλιο πλουσίων.

Μια ξένη τράπεζα στην οποία ήταν μεγάλος πελάτης έκανε τακτικά σεμινάρια για τα στελέχη της. Ζήτησε και παρακολούθησε κάποια από αυτά τα σεμινάρια και στη συνέχεια συνέχισε με ιδιαίτερα στο σπίτι από καθηγητές πανεπιστημίου όπου έφτασε να μελετήσει μέχρι την ιστορία του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.

Σε ηλικία 40 ετών λοιπόν αναγκάστηκε να καθίσει στα θρανία και να μαθητεύσει στα οικονομικά και δη τα χρηματιστηριακά.

Έτσι από ανάγκη άρχισε να διαχειρίζεται τα περιουσιακά του στοιχεία από μόνος του. «Πότε δεν δανείστηκα για να αγοράσω μετοχές. Δεν ξέρω τι σημαίνει αέρας, φούσκες, συμβόλαια». Θεωρεί τον εαυτό του επενδυτή αξίας.

«Κυνηγώ της αξίες και κάθομαι στις αξίες... αυτή είναι η μέθοδος που έχω αποκρυσταλλώσει»λέει ο ίδιος.

Η στήλη συνήθως τις Παρασκευές δημοσιεύει ιστορίες επενδυτών για το πώς κέρδισαν ή έχασαν στο χρηματιστήριο. Νομίζω ότι η παραπάνω ιστορία κρύβει χρήσιμα συμπεράσματα για τον μέσο επενδυτή. Γι’ αυτό και αποφάσισα να τη δημοσιεύσω ξέροντας ότι ο άνθρωπος της ιστορίας αν το γνώριζε θα με προέτρεπε να μην το κάνω. Εξάλλου όπως μου λέει συχνά και ίδιος, όταν με ρωτά γιατί δεν καυτηριάζω πιο έντονα κάποιες ανάρμοστες συμπεριφορές: «Δεν πρέπει να αφήσουμε τις δυνάμεις του κακού να αλωνίζουν και να κυριαρχήσουν».

Παραλειπόμενα

Αγορά: ΚΜΟ 200 ημερών 2.263 μετά τη χθεσινή συνεδρίαση. Υψηλό ημέρας του Γ.Δ. χθες 2.263 και κλείσιμο στις 2.141 μονάδες. Υψηλό 4η Νοεμβρίου 2008 2.238 μονάδες. Ο σκύλος δάγκωσε στο τέλος της συνεδρίασης. Αν θα γίνει διόρθωση είναι το ζητούμενο, όπως και το μέγεθος. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις εξειδικεύει κανείς σε τιμές μετοχών. Δεδομένο είναι ότι μόλις περάσουν 5 μέρες διόρθωσης οι αρκούδες θα βγουν από τη χειμέρια νάρκη να μας υπενθυμίσουν τη βεβαιότητά τους για το επερχόμενο τέλος του κόσμου. Όσοι περίμεναν να διορθώσει για να αγοράσουν θα αναβάλουν τις αγορές όσο θα προχωρά η διόρθωση.

Όταν και όπως ολοκληρωθεί η πρώτη φάση της διόρθωσης και θα αρχίσει η συσσώρευση για τις τράπεζες σε χαμηλότερα επίπεδα, η σκυτάλη του ενδιαφέροντος θα περάσει στα χαρτιά διαφοροποίησης. Πρώτα τα υγιή, δυναμικά και καλά και μετά στα άλλα...

Κατά τα λοιπά καλό Σαββατοκύριακο.

ΕΛΛΑΚΤΩΡ: Κατά τη χθεσινή κατά 2,28% διόρθωση του Γενικού Δείκτη δεν δίστασε από τη ομήγυρη του 20άρη να γράψει κέρδη 2,51%. Από τα blue chips που διαφοροποιούνται όταν το επιτρέπουν οι συγκυρίες.

ΓΕΚΤΕΡΝΑ: Καλή εταιρεία αλλά και τοποθετημένη σε χαρτοφυλάκια που κινούνται μεθοδικά και συγκροτημένα.
ΑΣΠΤ: Μείον 16% χθες, συνθήκες Οκτωβρίου 2008. Από τις περιπτώσεις που όταν ανεβαίνει πρέπει να αφήνεις και κανέναν άλλο να κερδίζει.
ΒΙΟΧΚ: Στη ζώνη συσσώρευσης όλη την περίοδο που η υπόλοιπη αγορά έκανε πάρτι.

CAPITAL.GR