Χρονοδιάγραμμα για κρατικές εγγυήσεις

Χρονοδιάγραμμα για κρατικές εγγυήσεις

Υπάρχει ακόμη ένα μάθημα που θα πρέπει να πάρει η Ουάσιγκτον από την Ιαπωνία για τον τρόπο που χειρίστηκε την τραπεζική της κρίση. Αυτή τη φορά όμως το μάθημα είναι τι δεν θα πρέπει να κάνει με την ασφάλιση των καταθέσεων.

Για δέκα έτη από το 1996, το Τόκιο εγγυήθηκε όλες τις τραπεζικές καταθέσεις, επιβραδύνοντας την αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα μέσω της προστασίας των εξασθενημένων τραπεζών.

Τώρα, οι ΗΠΑ θα πρέπει να προσέξουν να μην επαναλάβουν τα λάθη στην προσπάθειά τους να εγγυηθούν τραπεζικές καταθέσεις ύψους 250.000 έως 100.000 δολαρίων στην περίπτωση κατάρρευσης μιας τράπεζας. Βεβαίως, το να δοθούν εγγυήσεις στους καταθέτες ότι οι αποταμιεύσεις τους είναι ασφαλείς είναι σημαντικό για να αποφευχθεί πανικός.

Το ίδιο όμως σημαντικό στοιχείο θεωρείται και ο τρόπος που θα εφαρμοστεί η πολιτική και το χρονοδιάγραμμα που θα ορίζει πότε θα λήξει το πρόγραμμα εγγυήσεων των καταθέσεων, επειδή οι κυβερνητικές πολιτικές από τη στιγμή που θα εφαρμοστούν είναι δύσκολο να αρθούν.

Το Τόκιο καθυστέρησε δύο φορές την άρση της κυβερνητικής πολιτικής δημιουργώντας έτσι μεγάλα «παραθυράκια» που ευνόησαν καταχρηστικές συμπεριφορές.

Ο περιορισμός του μεγέθους των κρατικών εγγυήσεων για τραπεζικές καταθέσεις καθιστούν τους αποταμιευτές περισσότερο επιλεκτικούς απέναντι στις τράπεζες που τοποθετούν τα χρήματά τους και τις τράπεζες να λειτουργούν πιο προσεκτικά. Με άλλα λόγια, εάν μία χώρα θέλει να έχει έναν ισχυρό τραπεζικό τομέα, τότε θα πρέπει να αφήσει τις ασθενέστερες τράπεζες να καταρρεύσουν.


NAFTEMPORIKI