Το "χρυσό" παραμύθι των τριών "αρκούδων"

Το "χρυσό" παραμύθι των τριών "αρκούδων"

Super αποζημιώσεις πολλών εκατομμυρίων έλαβαν ο πρόεδρος της Bear Stearns, J. Cayne, ο CEO, Α. Schwartz και ο πρώην συν-πρόεδρος πρόεδρος Spector.

Μόλις πριν από 11 μήνες, ο πρόεδρος της Bear Stearns (BSC), Jimmy Cayne, ήταν σχεδόν δισεκατομμυριούχος. Η αξία των περίπου 6 εκατ. μετοχών του είχε υπερβεί τα 900 εκατ. δολάρια, χάρη και στις επενδύσεις του ομίλου σε τίτλους διασφαλισμένους με ενυπόθηκα δάνεια (τόσο απλά, όσο και υψηλού κινδύνου). Τότε, οι μετοχές της πάλαι-ποτέ ισχυρής εταιρείας άλλαζαν χέρια στα 160 δολάρια η μία. Μέχρι και τέσσερις μήνες μετά την κατάρρευση των δύο hedge funds του ομίλου, η τιμή της μετοχής της Bear δεν είχε υποχωρήσει κάτω από τον «πήχη» των 100 δολαρίων, ενώ η αξία του Cayne έφθανε, τουλάχιστον στα χαρτιά, τα 500 εκατ. δολάρια. Στις μέρες μας, οι εν λόγω μετοχές αποτιμώνται στα 34,5 εκατ. δολάρια έκαστη.

Παχυλά μπόνους


Στους κόλπους της Bear επικρατούσε εδώ και πολλά χρόνια η λογική πως τα κορυφαία στελέχη απολάμβαναν και μεγάλο μέρος του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας. Ο διευθύνων σύμβουλος Alan Schwartz έχει στην κατοχή του πάνω από 1 εκατ. μετοχές, ενώ το σύνολο των εργαζομένων ελέγχει συνολικά το 1/3 των υφιστάμενων μετοχών της Bear Stearns. «Ήθελαν ο κόσμος να έχει άμεσο ενδιαφέρον για την εταιρεία» εξηγεί ο Chris Whalen της εταιρείας διαχείρισης κινδύνου Institutional Risk Analytics, ο οποίος έχει διατελέσει και εργαζόμενος της Bear.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει να νιώθετε ούτε σταγόνα συμπάθειας προς τον Cayne και τα υπόλοιπα στελέχη της εταιρείας. Ναι μεν τα «χαρτιά» τους μπορεί να μην αξίζουν τόσα πολλά πλέον, ωστόσο όντας στο τιμόνι της Bear επί σειρά ετών (οδηγώντας την τελικά και στην κατάρρευση) είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν οι αποδέκτες ιδιαίτερα γενναιόδωρων «πακέτων» αμοιβών. Στη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, από το 2002 έως και το 2006, ο Cayne έλαβε συνολικές αμοιβές –μισθούς, μπόνους, μετοχές και stock options- συνδυασμένης αξίας 156 εκατ. δολαρίων. Με τον ίδιο τρόπο, ο τωρινός διευθύνων σύμβουλος Schwartz εξασφάλισε 141 εκατ. δολάρια, ενώ ο Warren Spector, που μοιραζόταν την προεδρία έως την κατάρρευση των hedge funds, απέσπασε 168 εκατ. δολάρια.

Το μεγαλύτερο μέρος των πακέτων προερχόταν από τα μπόνους, που για τα στελέχη της Bear ήταν πολύ εύκολο να αποκτήσουν. Έως και το 2005, η εταιρεία χορηγούσε μπόνους εφόσον είχε επιτευχθεί ένα από τα εννέα «σταθμά», ήτοι πολιτική που ουσιαστικά σήμαινε την ολοκλήρωση των στόχων που είχαν τεθεί, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει μελέτη της ανεξάρτητης εταιρείας ερευνών Corporate Library.

Από το 2002 έως 2005, τα επίσημα έγγραφα της Bear Stearns αποκαλύπτουν πως ο Cayne και οι «υπολοχαγοί» του, Schwartz και Spector, έλαβαν μπόνους που κυμάνθηκαν εντός του εύρους των 9 με 12 εκατ. δολαρίων.

Παίζοντας «μουσικές καρέκλες»

Και ύστερα ήρθε το έτος 2006 και μαζί του η απόλυτη ευμάρεια… Οι χορηγήσεις ενυπόθηκων δανείων και άλλων πιστωτικών προϊόντων εμφάνισε ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 27%, και την επέκταση της εταιρείας σε αυτό το κομμάτι της αγοράς να αποδίδει, τουλάχιστον για τα τρία αυτά στελέχη. Τότε ήταν που η Bear κατήργησε το σύστημα με τα εννέα «σταθμά» και έδινε μπόνους με μόνο ένα κριτήριο: Την απόδοση ιδίων κεφαλαίων, μέγεθος που ήταν εύκολα επιτεύξιμο από τα στελέχη της Bear, λόγω της στροφής του στα ενυπόθηκα προϊόντα υψηλής απόδοσης. Αποτέλεσμα αυτού ήταν τα μπόνους σε μετρητά για τους Cayne, Schwartz και Spector να υπερβούν τα 16 εκατ. δολάρια το 2006.
Στο σημείο αυτό αναφέρω πως οι κλήσεις μας προς τα στελέχη της Bear για τυχόν σχολιασμό δεν έχαιραν απάντησης.

Τα εν λόγω πακέτα πληρωμών αποτελούν βασικά παραδείγματα του γιατί αρκετοί κριτικοί στρέφονται εναντίον της εταιρικής πολιτικής για την «πλήρωμη σε βάση απόδοσης». Διότι όταν η εταιρική απόδοση στηρίζεται σε μη σταθερά μέσα, τότε ελάχιστες είναι οι εταιρείες που επιλέγουν να αναπροσαρμόσουν καθοδικά τις αμοιβές των κορυφαίων στελεχών τους. Παρά το άτυχο τέλος σε ένα από τους θρυλικούς οίκους της Wall Street, δεν υπάρχουν ρήτρες που να αναγκάζουν τα στελέχη της Bear να επιστρέψουν τα μπόνους τους. Επομένως, ο Cayne, ο Schwartz, και ο Spector θα καταλήξουν να κρατήσουν τα χρήματα τους, κάτι στον οποίο διαφωνεί η Corporate Library. Η Nell Minow της εταιρείας ερευνών επισημαίνει πως "αν δεν υπάρξουν ανακλήσεις των εν λόγω αμοιβών, τότε θα επικρατήσει η κουλτούρα των μουσικών καρεκλών, όπου ο κάθε εργαζόμενος θα ελπίζει να πάρει την επιταγή του προτού σταματήσει η μουσική».

Πάντως, τα πράγματα δεν μοιάζουν καλά για τους μεγαλομέτοχους της Bear Stearns. H Barrow Hanley Mewhinney & Strauss, που φέρει 11,5 εκατ. μετοχές και ο επενδυτής Joe Lewis, με περίπου 11 εκατ.. μετοχές, μπορούν απλά να αποδεχθούν τις υπέρογκες ζημιές τους, και να ελπίζουν πως θα γυρίσει ο τροχός και θα λάβουν πάνω από 2 δολάρια ανά μετοχή.

CAPITAL.GR